Mijn beschermengel

Marinus 13 mei 2015

Conrad besteeg de betonnen traptreden naar het dak. Hij opende de deur en liep naar het muurtje dat rondom de dakrand was opgetrokken. Hij trok zijn colbert uit en vlijde dat neer op het grint, daarna trok hij de strik in de veter van zijn rechterschoen los.

‘Wat zijn we van plan mijnheer?’ vroeg een vrouwenstem.
Verbaasd draaide Conrad zich om. Hij zag een fraaie jonge vrouw in een witte jurk voorovergebogen op een omgekeerde bierkrat zitten. Er stonden meer bierkratten langs de schoorsteenopbouw. Hij trok zijn colbert aan en liep naar de jonge vrouw.
‘Maak je veter vast’, zei ze op commanderende toon.
Conrad knoopte de veter vast en nam naast de jonge vrouw op een bierkrat plaats. Ze keek hem vragend aan. ‘Waarom wil je dood?’
‘Ik wil dood, waarom weet ik niet, iets in mijn hoofd zegt dat ik het moet doen.’
‘Maar je sprong niet toen ik tegen je begon te praten, als je echt dood wil had je wel gesprongen.’
‘Als ik dat had gedaan had ik jou een trauma bezorgd, dat wilde ik je niet aandoen.’
Ze knikte. ‘Waar ga je over nadenken tijdens je val? Want dat doen springers, het duurt een paar seconden voordat je op straat uiteen spat, wist je dat?’
Conrad knikte. ‘Dat heb ik wel eens gehoord, ik heb geen idee of dat waar is.’
‘Het is waar. Als je tijdens je val spijt krijgt kun je niet meer terug!’
‘Dat is dan niet anders!’
‘Maar hoe leg jij aan God uit dat je zelfmoord hebt gepleegd, dat is een doodzonde waarvoor je eeuwig boete moet doen?’
‘Ik geloof niet in God.’
Ze keek hem aan. ‘Ik weet honderd procent zeker dat voordat jij de grond raakt jij weet dat God bestaat!’
Conrad haalde zijn schouders op. ‘Misschien! Heb jij nooit iets gedaan dat je niet kon verklaren en waar je achteraf spijt van had?’
Er viel een korte stilte, ‘Ja, ik heb een mens vermoord!’ zei ze plompverloren.
Conrad reageerde oprecht verbaasd. ‘Dat meen je niet?’
‘Helaas wel,’ ze wees naar de dakrand. ‘Op die plek daar heb ik zelfmoord gepleegd.’
Conrad keek naar de plek die de vrouw had aangewezen. Hij draaide zijn hoofd terug en zag dat de jonge vrouw spoorloos was verdwenen.
Totaal in de war liep Conrad naar het trappenhuis, hij besefte dat een beschermengel hem van zelfmoord had afgehouden.