Logica is de hamer die jou droomwereld stuk slaat!

ik ben erg ongelukkig op dit moment, misschien hoort dat bij de puberteit, misschien gaat het wel niet meer weg. Als ik wat over mezelf zou moeten vertellen zou ik natuurlijk zeggen dat ik een aardige vrolijke opgewekte jongen ben, maar dat ben ik niet, ik ben het wel maar diep van binnen ben ik ergens heel ongelukkig over.

allereerst ben ik ongelukkig omdat mijn ritalin aan het uitwerken is terwijl ik dit schrijf maar ook omdat ik in de tijd leef waarin ik nu leef. ik kan tegen de tafel slaan en zeggen dat het opgebouwd is uit atomen, en niet stuk gaat vanwege de aantrekkingskracht tussen deeltjes. ik kan uit boosheid en verdriet keihard tegen de muur schoppen en zeggen dat het opgebouwd is uit protonen, neutronen, en elektronen. maar dit alles, dit verdriet en deze boosheid komt niet door de muur die niet kapot kan gaan, het komt niet door de protonen, neutronen of elektronen, het komt door het feit dat als ik mijn hand op mijn hard leg. ik ook weet dat dit uit protonen elketronen en neutronen bestaat, dat ik een vorm ben van slimme materie dat ik ben opgebouwd uit de atomen waar ook de baksteen en de tafel uit is opgebouwd ik ben een soort slimme materie en geloof simpelweg niet in een doel van het leven, in de essentie van het leven, er is geen essentie, er is geen doel, er is een product, en dat zijn wij, wij zijn het product van de evolutie die er voor heeft gezorgd dat we doelen voor ogen stellen, onszelf bezighouden met vooruitgang, maar dit alles is een illusie gecreerd door evolutie

wij leven in een wereld leven waar alles zo logisch aan het worden is en zo saai is, we leven in een wereld die we al bijna hebben uitgespeeld, in een heelal waar we al zoveel van weten. ik vindt het lastig om te leven met het feit dat ik besta uit deeltjes en dat alles bestaat uit deeltjes dat niks een doel heeft maar dat alles een oorzaak is van iets, doelloos. Door alle logica wordt mijn droomwereld over hemel en aarde kapot geslagen, wij komen niet meer in de hemel boven ons, wij komen niet meer in de hel onder ons, het maakt niet meer uit of je een goed of slecht leven leeft. Het is een soort spelletje met een script waar de clue al van bekend is gemaakt, en niet door god, maar door Einstein en Stephen Hawking, een script van een en een is twee.

ik leef met het idee dat als je naar het verleden kijkt het heden begrijpt de toekomst kan voorspellen, met formuletjes.