Lekker, knuffelen!

In Amerika heeft een jongetje een rugblessure opgelopen na het knuffelen van Pluto. Dat is balen. Lekker een dagje naar het pretpark en dan met betraande oogjes terug naar huis. Een ritje in Space Mountain zat er niet meer in.
Toch is knuffelen meestal leuk. Vooral met mensen die niet naar oud zweet, Franse kaas of een combinatie van koffie, sigaren en roest ruiken. Katten knuffelen is ook fijn.
Als volwassene kies je zelf wie je knuffelt, maar voor kleine kinderen is knuffelen iets héél anders. Je wórdt vaak geknuffeld. Dat is het grote verschil.
Pluto knuffelen wil ieder kind. Je weet niet wie er in het pak zit, maar bij de aanblik van een vrolijke oranje hond op twee poten gaan je armen vanzelf open.
Meestal zijn het echter volwassenen die besluiten jou eens lekker te gaan knuffelen. Als kind sta je dan machteloos.
Zelf staan de knuffels van “tante” Bartina me nog helder voor de geest.
Tante was eigenlijk een achternicht van mijn moeder en haar kont had de omvang van een middelgroot springkussen. Het type dat je voor een communie huurt. Waar je uiteindelijk dronken volwassenen (met hun schoenen nog aan!) uit moet jagen. Dat idee.
Bartina had geen kinderen. Ze wilde ze wel, maar er was nooit een man geweest die het had aangedurfd om haar 150 kilo hunkerende, lillende liefde te beklimmen.
Helaas bestonden er nog geen fetisj-websites in die tijd, anders had ze ongetwijfeld een liefhebbende feeder gevonden.
Haar liefde werd daarom verdeeld tussen haar hondje Brendo en mij. Had van mij niet per sé gehoeven.
Als tante op bezoek kwam, voltrok zich altijd hetzelfde ritueel: ik werd stevig vastgepakt door twee keer vijf worstvingers en vervolgens met mijn hoofd in haar rechteroksel gedrukt. Hier werd ik ongeveer 25 seconden lang gezelschap gehouden door stugge, klamme stoppels en een penetrante uiengeur, die vervolgens de hele dag in mijn neus bleef hangen. Daarna werd ik losgelaten, kreeg ik ergens in mijn gezicht een natte klapzoen en dan een Kinder Surprise. Het doel heiligt de middelen, maar toch bereidde ik me zo goed mogelijk voor. Diep ademhalen, mond dicht en aan leuke dingen denken. Deze techniek is me later tijdens het schoolzwemmen nog goed van pas gekomen.

Knuffelen? Prima, maar pas goed op met kleine kinderen!
Telkens als ik een Kinder Surprise zie, voel ik me gebruikt en heb ik het idee dat ik uien ruik. Een rugblessure gaat tenminste over…