Ik durfde niet hand in hand te lopen..

Overal op straat zie ik jonge stelletjes hand in hand lopen. Ze kijken altijd heel verliefd naar elkaar en zien er gelukkig uit. Als ik dat zie, dan voel ik me buitengesloten. Dat klinkt heel raar, want ik heb al vijf jaar een relatie. En ik ben ook heel gelukkig en wat mij betreft mag iedereen dat zien. Maar in mijn geval ligt het verhaal net even anders. Want ik heb al vijf jaar een relatie met Sven, mijn vriend. Ik ben echt smoorverliefd op hem. Hij heeft mooie ogen en een hele schattige lach. En als hij mij aankijkt dan smelt ik. Hij is heel lief voor me, het is een zorgzame jongen. Hij is degene waarbij ik mezelf kan zijn en waarmee ik wel eens heel oud zou kunnen worden. Wat mij betreft zijn wij het ideale stel. Natuurlijk hebben we wel eens ruzie, bijna wekelijks zelfs. Maar daardoor is onze relatie alleen maar beter geworden. Maar de afgelopen vijf jaar ben ik wel tegen iets aangelopen. Sven is iemand die lekker zichzelf is en dat overal durft te laten zien. Hij zou zo hand in hand met mij over straat durven lopen. Maar ik durfde dat niet. Ik voelde een soort van schaamte en angst. Want ja, ik en mijn vriend hebben iets wat volgens de bijbel niet mag. En sommige mensen hebben er moeite mee en soms zit dat zo diep dat ze geweld gebruiken tegen homo’s. Ik was gewoon bang, dat mensen raar zouden gaan kijken of erger zelfs. Maar dit weekend ging er bij mij een knop om. Ik keek weer in die mooie ogen van mijn vriend en we liepen samen richting een winkeltje op een vakantiepark. Heel onzeker pakte ik voor het eerst zijn hand vast in het openbaar. De eerste drie minuten liet ik een paar keer los, omdat er iemand voorbij kwam. Maar ik voelde me zo prettig. Ik wilde niet meer los laten. Er liepen mensen voorbij. Sommige keken om, maar sommige liepen gewoon door. Alsof er helemaal niets bijzonders te zien was. Het voelde zo goed, dat ik hem zelfs een kusje in het openbaar heb gegeven. Ik snap nog steeds niet dat ik daar vijf jaar op heb zitten wachten. Ik ben, wie ik ben. En daar ben ik trots op. En accepteer je het niet dat ik met een hele knappe jongen hand in hand loop? Dan leef je niet in 2015!