“Ich habe es nicht gewusst”

Afpersopa Dirk M is weer vrij om gebakjes te kopen. Reden: De goede man lijdt aan Frontotemporale dementie, ook wel de ‘ziekte van Pick’ genoemd. Dat laatste vind ik gezien de aard van het delict wel ironisch. De advocaat van Dirk vertelde gisteren bij Pauw over de geestestoestand van zijn cliënt. En die is niet best als we het onderzoek van neuroloog, psychiater en psycholoog mogen geloven. Direct vraag ik me af of Jansen Steur niet deze schnabbel stiekem nog heeft meegePickt. Die kan overigens volgens een verpleeghuisarts door in 1990 opgelopen hersenletsel nog geen hersenhelft van een koektrommel onderscheiden en moet dus ook van alle blaam worden gezuiverd, las ik vandaag.
Dirk heeft dus Frontotemporale dementie en waarschijnlijk al een hele poos. Volgens de site van Alzheimer Nederland komen Frontotemporale stoornissen in drie groepen voor, afhankelijk van de symptomen. Vermoedelijk gaan ze bij Dirk uit van de ‘verandering in gedrag en persoonlijkheid variant’. Ontremdheid en verstoring in het beoordelen van situaties staan hierbij centraal. Verklaart waarom Dirk een tandje bijzette toen Anniko met die compositietekening kwam aanzetten, aldus advocaat. Al snapt heel de natie inmiddels dat van die tekening het niet dun langs z’n broek liep. Ik vraag me vooral af hoe Dirk in al z’n ontremdheid en onbekwaamheid tot beoordelen een jaar uit de klauwen van de politie heeft kunnen blijven. En hoe het kan dat zijn familie niets signaleerde. Nog even en die advocaat gaat me wijsmaken dat het losgeld bedoeld was voor goede doelen. En ja hoor!
Deze week las ik dat de helft van de inbraakslachtoffers met een wapen naast het bed slaapt. Dit wordt met klem (Mevrouw Stemband be-like) afgeraden. Niet alleen breng je jezelf hiermee nog meer in gevaar, ook riskeer je de cel als het toegepaste geweld niet proportioneel is. Dirk mag voorlopig binnen Nederland gaan en staan waar hij wil, met als ik het juist heb begrepen de beargumentatie van psycholoog en psychiater dat zijn gezondheid zou verslechteren als hij nog langer vast blijft. Ik vraag me af op welke vorm van onderzoek deze conclusie berust en wiens gezondheid in gevangenschap ooit is verbeterd (verslaafden of anderszins slecht verzorgden daargelaten). De (psychische) gezondheid van Linda en John zal afgelopen jaar ongetwijfeld ook te wensen hebben overgelaten. Maar getuige deze rechterlijke beslissing valt het afwachten van de daarbij horende straf in hechtenis onder de categorie: niet proportioneel. Tsja..