Hoe vrij voel jij je ?

Vrijheid is een thema waar je niet om heen kan de laatste dagen, overal om ons heen op tv, radio in alle media gaat het over hoe blij we moeten zijn om onze vrijheid te vieren. Het is belangrijk om de geschiedenis niet te vergeten en om dankbaar te zijn met wat we hebben hier in Nederland. Zoals de vrijheid van meningsuiting, en zelfs een homo huwelijk.

Maar toch loop ik zelf met een enorm beklemd gevoel rond, en dat wil ik graag met jullie delen. Ik ben Nederlandse, een kaaskop mag je me ook wel noemen. En ik heb het redelijk voor elkaar. Heb eindelijk mijn scheiding definitief achter me gelaten, heb een leuk huis (wel wat aan de dure kant) heb fantastische kinderen en een lieve familie.
Ok. Wat is haar probleem? hoor ik jullie denken.

Waar ik erg ongelukkig van word is dat je in Nederland blijkbaar niet de vrijheid hebt om te houden van wie je wilt. Eindelijk heb ik totaal onverwachts de liefde van mijn leven ontmoet en dat gevoel is wederzijds maar ………Vanwege de regeltjes dreigt een toekomst samen in het water (in de Middellandse Zee in dit geval) te vallen.Mijn geliefde heeft inburgeringsexamen gedaan, is geïntegreerd, en werkt hard. Klinkt bijna als de ideale schoonzoon toch?. Alleen door een gemene streek van zijn (ex) schoonfamilie kan hij geen naturalisatie aanvragen.

En nu kom bij mijn 2e punt van onvrijheid. Omdat ik mijn baan was kwijtgeraakt leefde ik noodgedwongen van de bijstand. En daar hebben we ook weer regeltjes natuurlijk. Hoe harder ik mijn best deed om een baan te vinden des te tevergeefs en zuurder werd de situatie. Doordat ik geen baan had kon ik mijn geliefde niet bij mij houden. Dus we werden dubbel gestraft.Niet alleen omdat ik geen werk had, maar des te pijnlijker dat ik hierdoor ook nog eens de liefde van mijn leven moest laten gaan. Dus hoe zit het nu eigenlijk met de vrijheid in Nederland? Wilders mag zeggen wat hij wil.Homo’s mogen zelfs al met elkaar trouwen. Maar ik heb blijkbaar niet het recht om te houden en te leven met wie ik wil anno 2015.

Bij deze doe ik dan ook het verzoek om bij de vrijheidsviering op 5 mei ook eens te denken aan de mensen die net als mij niet kunnen houden van en of dicht bij hun geliefde kunnen zijn puur vanwege de bureaucratische regeltjes van dit land. En denk ook eens aan de mensen in de bijstand die zich ook niet vrij voelen, en klein gehouden worden door wederom bureaucratische regeltjes.

Geef nooit op! Papier is tijdelijk maar liefde is oneindig.