Geheim agantje spelen

Hoe zou dat gegaan zijn bij de geheime dienst? Bezorgde ouders melden dat hun kind van plan is om in Syrië te gaan vechten. Verdorie, dachten die 007’s: zo is er niks meer aan. Geen spanning, geen begluren, geen achtervolgingen, … ach, laat maar zitten die melding.
Ik kan de wanhoop en teleurstelling van de ouders goed voorstellen. Als een blanke peuter in de crèche zijn armpjes een keer vreemd beweegt, dan zit er meteen een heel team omheen van orthopedagogen, psychologen en psychiaters om te kijken of hij geen autisme, over- of ondergegaafdheid, et cetera heeft.
Nee, zo moet je dat niet zien? We waren welwillend maar slechts onhandig? Denk het niet. In een Engelstalige Turkse krant klaagden de autoriteiten een paar weken geleden ook dat westerse geheimdiensten niet meewerkten met het indammen van de stroom aan jonge mensen uit eigen keuken.
Het meest pijnlijke is dat deze ouders precies hebben gedaan, wat iedereen vindt dat etnische minderheden zouden moeten doen. Namelijk westerse wegen bewandelen. Om tot de onthutsende ontdekking te komen, dat als ik met mijn blanke kop klaag over poep voor mijn balkon er binnen een week wél wat aan is gedaan.
Wellicht is het meten met twee maten, een reden dat jongeren richting Syrië gaan. Kunnen jullie dat Nederlandse terroristje nog herinneren dat ergens in Zuid Amerika de aandachtszieke kroegdame aan het uithangen was? Oh, wat was half Nederland toch betrokken bij haar lot. Geef die sympathie aan degenen die het verdienen.