Feyenoord: wachten op Dirk Kuyt

Feyenoord eindigde in de afgelopen competitie op de vierde plaats. Is dat laag? Valt wel mee. Is dat vreemd? Nou nee. Feyenoord miste scorend vermogen. De ploeg had welgeteld een centrumspits: Kazim-Richards. Maar die maakte slechts elf goals. En de andere centrale spitsen: Manu, Achahbar en Te Vrede werden nauwelijks opgesteld en hadden niet het vertrouwen van trainer Fred Rutten. In totaal scoorde Feyenoord in de afgelopen competitie 59 keer. Een povere score.
De veel geprezen middenvelders Immers, El Ahmadi, Clasie en Toornstra lijken, na de energievretende wedstrijden tegen AS Roma, Sevilla en PSV, van top tot teen opgebrand. En geen wonder, want ze moesten verdedigen, aanvallen en, bij gebrek aan een veel scorende spits, ook nog doelpunten maken. Dat is natuurlijk too much.
En jonge, veelbelovende talenten, zoals Boëtius, Vilhena, Kongolo, Nelom en Basarcikoglu, hebben wel stappen gemaakt, maar stappen achteruit en niet vooruit. Daar staat tegenover dat de nieuwkomers, Van Beek en Karsdorp, zich wel goed ontwikkelden.
Wat Feyenoord ook parten speelde: het verschil tussen de nummer twee van de eindstand: Ajax, en pakweg de nummer tien: FC Twente, was minimaal of marginaal. Ajax, AZ, Vitesse, PEC Zwolle, FC Groningen en Heerenveen beschikten over een gelijkwaardige selectie en als ze een goede dag hadden, dan konden ze tamelijk gemakkelijk van Feyenoord winnen.
Voeg daar ook het verwachtingspatroon van het legioen aan toe. De hondstrouwe aanhang schreeuwde ‘hun’ Feyenoord constant naar voren, maar de ploeg lijkt collectief op. En op = op.
Ex-trainer Rutten valt niet veel kwalijk te nemen, behalve dan dat een aantal jonge spelers nauwelijks progressie heeft geboekt. Maar wat moest hij met een selectie met weinig scorende spitsen, ogenschijnlijk uitgeputte middenvelders en talenten die zich niet ontwikkelden?
Feyenoord is nu veroordeeld tot de play-offs. Het zal niet meevallen. En zeker niet voor de nieuwe trainer Giovanni ‘Gio’ van Bronckhorst. Eerlijk gezegd verwacht ik niet zoveel van hem. Hij lijkt me geen dwingende persoonlijkheid en in een paar weken zal hij van Feyenoord geen wonderploeg maken.
Ik heb meer vertrouwen in Dirk Kuyt, de oer-Feyenoorder, die never-nooit-niet verzaakt en ook niet zal toestaan dat zijn medespelers hun taken niet uitvoeren. Hij zal ze zowel op als buiten het veld van advies voorzien, bijsturen en coachen. En ongetwijfeld zijn goaltjes meepikken. Alvast welkom terug, Dirk!