CALISTHENICS MIJN PASSIE!

Jason Calisthenics 27 mei 2015

Het krakende geluid van mijn sportschoenen op het grindpad. Te bedenken dat ik deze weg in drie jaar tijd al meer dan 1000 keer heb gelopen. Ik zou er blind naar toe kunnen lopen. De geluiden van het park, geritsel van de bladeren aan de bomen veroorzaakt door de wind, kwakende eenden, vrolijke kinderstemmen en hier en daar geblaf van een hond. Hier leef ik heel de week naar toe. Hoe dichterbij ik bij het Calisthenics park kom des te enthousiaster ik wordt en mijn hart sneller gaat kloppen als ik de toestellen zie en de setjes die ik erop ga maken de revue laat passeren. Ik ben hier nog nooit met tegenzin naar toe gelopen. Nee, altijd met heel veel motivatie. Dit is waar mijn droom om draaide. Hier in dit park, het Sterrenburg park. Ja het park waar we sterren creëren op de barz. Atleten die hun lichaam tot het uiterste pushen om hun doelen te behalen om zo aan een gezonder en fitter lichaam te werken. Ja mijn droom die veranderd is in een missie om ook anderen bewust te maken dat bewegen middels sporten goed voor je is.

Aangekomen op de plek hang ik mijn tas op en trek ik mijn trainingsjas uit. Nog steeds in gedachten bij de reps en sets. Eerst opwarmen en dan gaan…. Het kunstgras maakt een knisperend geluid als ik erover heen loop in de richting van de optrekstangen. Met een sprong zet ik me af en mijn handen omklemmen het koude staal van de barz. Ik voel de wind langs mijn armen glijden terwijl ik mijn lichaam beheerst omhoog trek totdat mijn kin boven de bar uitkomt. Een makkie, die eerste rep van de vele die ik vandaag ga maken. Ik ben vastberaden. Vandaag leg ik de bar heel hoog en zal ik 150 procent geven.

Een dikke twee uur later. Grote zweetdruppels rollen van mijn lijf. Met mijn laatste beetje kracht en een sissend geluid die mijn mond verlaat pers ik de laatste muscle-up er uit. Het zit er weer bijna op. Nu nog even stretchen, wat water voor de dorst en daarna een appel naar binnen werken. Vermoeit maar voldaan verlaat ik het park. Elke spier in mijn lijf voel ik branden. Ik ben kapot, gesloopt maar totaal opgeladen en gemotiveerd om de volgende training nog harder te gaan. Één ding weet ik zeker, heel zeker. Ik zal nooit stoppen. Niets zal mij tegenhouden. Al moet ik mezelf naar deze plek slepen. Ik zal altijd door blijven gaan met het beoefenen van Calisthenics mijn passie!!