L(i)ef
Het ontbreekt slechts weinig mensen aan lef vandaag de dag. Enkele schrijnende voorbeelden: De Griekse premier Tsipras, die als hoogste baas van een kale kip waarvan het lastig plukken is, het lef heeft om, na nul op het rekest van de EU te hebben gekregen, naar Rusland afreist om nog meer schulden op te gaan bouwen. Of de stekeblinde directie van het huidige Ajax, die de prijzen van seizoenkaarten met 50% verhoogt, terwijl het niveau van de selectie ieder jaar met 75% daalt. Ander voorbeeld: De 3 hoogste bankmanagers van Nederland, die hun bonusverhogingen allesbehalve exorbitant hoog vinden – terwijl ze hun bestaansrecht louter en alleen nog te danken hebben aan de argeloze Nederlandse belastingbetaler.
Deze 3 zaken beheersten de dagbladen de afgelopen tijd, en dat is niet vreemd. Het leek er steeds meer op, dat we met zijn allen de schaamte totaal voorbij waren, en alles maar accepteerden alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Maar zie! Tsipras keerde met zijn staart tussen zijn poten huiswaarts na zijn vruchteloze gesprek met Poetin. Je moet als quasi EU-dissident momenteel wel heel erg bankroet zijn, wil Poetin je momenteel niet helpen – hij zou het alleen al doen om de EU een hak te zetten. Ik denk dan ook, dat Poetin het gebaar van Tsipras vooral lief vond, in plaats van lef.
Nadat Ajax de nieuwe, torenhoge prijzen van seizoenkaarten bekendmaakte, kwam er een behoorlijke groep echte supporters in het verweer. Ajax werd een grachtengordel mentaliteit verweten. Uiteindelijk heeft de directie ervoor gekozen om de prijsverhoging uit te smeren over 2 seizoenen. Slim, want de uittredend kampioen kan het uitsluitend beter doen in het komend seizoen, wat de kritiek zal doen verstommen. Wederom een gevalletje van ongefundeerd lef omzetten in gefundeerd lief.
De bankmanagers hebben hun bonus van een luttel tonnetje inmiddels teruggedraaid, zij het onder protest, want “de bonus was zeker niet amoreel, vergeleken met wat er in het buitenland wordt verdiend”. Maar hoe dan ook, het oorspronkelijk getoonde lef is omgeslagen naar (ongewenst) lief.
Het wordt nog eens wat met de wereld!