LEF!
Wat is nou precies lef?
Ik zag laatst op het internet een filmpje van een jongen die voor zijn hobby aan hoge kraanwagens hangt van rond de 150 meter, sommige mensen vinden dit getuigen van lef. Ik persoonlijk vind het spelen met je leven, wat als er iets mis gaat? Wat als er een rukwind komt, waardoor je jezelf niet meer kan vasthouden, wat als je handen te glibberig worden van het zweet dat vrijkomt door de adrenaline? Dan val je met een noodvaart van 150 meter naar beneden en een knappe persoon die dat dan kan navertellen. Lef is denk ik persoonlijk, iedereen zal er wel een andere mening over hebben. De één vindt al dat je kan spreken van lef als iemand in opstand komt tegen zijn of haar baas, de ander zal zeggen dat het normaal is om op te komen voor je eigen rechten.
Weer iemand anders vindt het plegen van zelfmoord lef hebben, terwijl er ook mensen zijn die dit gewoon behoorlijk stom en egoïstisch vinden. Het groene boekje geeft de volgende definitie: ‘Lef wordt beschouwd als de bereidheid een bepaald risico te nemen om daarmee een vooropgesteld doel te bereiken’. Men neemt niet graag risico’s, ze zijn bang voor de gevolgen. Lef kan ook verkeerd uitpakken en dan zal men op de blaren moeten zitten. Neem het voorbeeld van opstand komen tegen je baas, je zal maar net een baas hebben die narcistisch ingesteld is. Deze zal repliek niet fijn vinden en deze altijd proberen van dupliek te voorzien; en wel zodanig dat jij als werknemer er niets meer tegenin te brengen hebt of zelfs op slaande voet ontslagen kan worden.
Of het voorbeeld van het plegen van zelfmoord, wat als deze poging mislukt? Daar zit je dan met letsel, levend en wel, meestal ook nog een schuldgevoel naar je naaste omgeving welke het niet of moeilijk zal kunnen begrijpen.
Ik denk dat lef hebben voor iedereen dus anders is, voor mijzelf is lef hebben iets doen, wat je normaliter niet gauw zult doen. Het verleggen van je eigen grenzen is tonen van lef. Lef tonen zou iedereen eens moeten doen, maar wel zodanig dat ze geen andere mensen lastig vallen, nadenken over consequenties, zodat ze zichzelf niet alleen maar in de vingers snijden. Het tonen van lef is wat iedereen eens wat meer zou moeten doen, daar knapt een mens van op!