Lef

Lef,

Ik las in jullie krant dat de nieuwe columnwedstrijd over lef gaat. Het woord laat me niet meer los en zit al dagen in mijn hoofd. Ik kan niet anders dan er over schrijven!

Het eerste dat bij me op kwam was het woord lefgozer. Ik weet niet waarom maar het roept een negatief gevoel bij me op. Misschien omdat ik zelf nogal verlegen was vroeger en een beetje bang voor zulke jongens.

Maar nee, lef wat een geweldig woord! De meeste jonge mensen hebben lef. Ze trekken zich van niemand iets aan en doen waar ze blij van worden. De hele wereld ligt voor ze open. Maar gaandeweg wordt het lastiger om te doen wat je zelf wilt. We trekken ons vaak te veel aan van de buitenwereld. Zou je dat nou wel doen? Of nee joh, dat kapsel past echt niet bij je. Zoals de quote van Madonna die ik laatst las op mijn flow-kalender: A lot of people are afraid to say what they want. That’s why they don’t get what they want.

Drie jaar geleden heb ik het roer omgegegooid en ben ik mijn eigen praktijk gestart. Vaak zei ik tegen andere mensen, wat stoer dat je dat doet! Maar zelf nee hoor.
En nu jaren later zeggen mensen het tegen mij. Wat goed dat je de stap genomen hebt. En eng dat ik het vond! Daar was dus lef voor nodig. Ik koos er voor om dingen te doen die ik super eng vond maar waarvan ik wel merkte dat ik er heel blij van werd.

Nu geef ik mensen door middel van voetreflextherapie soms net dat zetje dat ze nodig hebben. Ze vinden weer de rust in hun lijf en gaan kiezen voor datgene waar ze zelf echt blij van worden en dus niet de buurman, hun vrienden of ouders.
Want zeg nou zelf, zou het niet zonde zijn als je 80 bent en denkt waarom heb ik dat nooit gedaan of gedurfd. Had ik maar wat meer lef gehad!

En durf ik deze column in te sturen? Tuurlijk want anders krijg ik spijt en dat is nog veel erger dan een beetje lef hebben….

Groeten Esther Bon
Voetreflextherapeute