innerlijk gevecht

vreemd kijk je me aan, en zegt wat is er nou mis met dat brood het zit toch in een zak doe niet zo achterlijk. voor jouw is het achterlijk voor mij is het dagelijkse kost. brood in de verpakking wat ik laat vallen op de grond kan ik niet meer eten. tijdens het avondeten iemand die over mijn bord heen gaat hangen, ik kan het niet meer eten. mors je op mijn aanrecht tijdens het smeren van je brood, ik kan het niet aanzien en ga vrolijk en mopperend in de weer met me doek terwijl jij stug doorgaat met je brood te smeren. heel aardig dat je koffie voor me gezet hebt, maar heb je het water in de waterkoker eerst ververst? heb je me kopje nog een keer gewassen? was de lepel die je gebruikt hebt om de oploskoffie in me kopje te doen wel echt goed schoon? waren je handen wel schoon. heel lief van je zeg ik en ik neem het kopje aan wacht tot je even weg bent en gooi de koffie snel weg.
op visite bij iemand tsja je moet toch wat te drinken nemen he, maar is jouw vaat wel echt schoon? vriendelijk neem ik het kopje aan en laat het staan tot het koud is, want ja wie drinkt er nu koude koffie, ow sorry zeg ik ja gooi maar weg is koud nu, nee dank je ik hoef geen nieuwe ik moet toch gaan. al 23 jaar worstel ik met smetvrees, in goede periodes kan ik overal komen als ik maar niet hoef te eten of te drinken en er geen onfrisse mensen zijn, in slechte periodes kan ik niet eens ademen buiten mijn huis en trek ik mijn sjaal heel hoog op en probeer zo adem te halen, heerlijk die winter altijd. valt het niet op en bijna geen mens op straat. vele weten het en proberen er rekening mee te houden, velen weten het niet en denken soms dat ik compleet gek ben. ik probeer als ik bij je op de koffie ben echt mezelf er van te overtuigen dat jij ook echt je kopjes wel schoonmaakt, en dan denk ik kom op niet zo gek drink op, en al draaiend met dat kopje in mijn handen lukt het me dan toch niet om het aan mijn lippen te zetten. ik sta mijn handen geen 20 keer in je keuken te wassen omdat jouw huis vies is, nee het zit in mijn hoofd begrijp dat dan, ik probeer mezelf echt te zeggen dat ik niet doodga van jouw deurklinkt, maar ik kan niet eens die lok uit mijn gezicht halen want mijn handen zijn vies. dus ja dan toch maar zogenaamd weer eens plassen en snel me handen wassen. ik snap dat jij het niet snapt. ik snap het zelf soms nog niet eens. nu weet je dus dat deze meid constant in gevecht is vanbinnen en dat zich een beetje vreemd kan uiten van buiten.