‘Help mijn man is klusser!’

Met grote verbazing gekeken naar HMMIK.
Heb jij het ook gezien? Of gehoord in de trein of van je collega?
Het is het onderwerp van de dag, vergeet rokjesdag!

Ik begin me echt af te vragen, zijn wij echt al zo ver heen?
Goed, ik wil niet gelijk de hele mensheid over een kam scheren.
Maar hier viel mijn mond nou toch echt van open.
De nieuwste telefoon, een groter huis, de duurste auto, de nieuwste trend qua kleding en het groenste gras in de voortuin.
Als ik dat heb, dan ben ik vast de geweldigste persoon ter wereld!
Dan kijkt iedereen tegen mij op!
‘Oh nee, de buren hebben zojuist een nieuwe keuken laten plaatsen. Hun aanrechtblad is groter dan die van mij. Zeg manlief! Ga eens even snel om een nieuwe keuken voor mij, deze is al zo oud.’ ( 2 jaar!) Meer, meer. Groter en groter. Duurder en duurder. Hebben, hebben.
Ikke, ikke en de rest?
Die kan…..!
Krijg ik niet wat ik wil, hoe kan ik dan nog verder leven?
De hebzucht, afgunst en jaloezie tegenwoordig zijn in mijn ogen de hoofdzakelijke redenen , van de oorlogen, onderlinge conflicten tussen familie en vrienden en het gepest op scholen.
We zijn bekrompen gaan denken, begrijpen niet langer wat echt belangrijk is.
We voelen ons het liefst de belangrijkste persoon op aarde. ‘Tevreden zijn met wat je hebt,’ die zin is straks alleen nog maar terug te lezen in de geschiedenisboeken.
Kijk maar om je heen, naar de kinderen van deze tijd.
Ze zijn niet meer blij met een leuke gum, kleurpotloden of een prinsessenbarbie!
Op het verlanglijstje staan nu dingen zoals:
PlayStation 4 (‘de PlayStation 3 staat in de kast! ‘Ja maar mam, deze kan veel meer en heeft toffe nieuwe spellen!’)
Spacescooter (‘alweer zo’n hype waar kinderen elkaar de ogen mee uitsteken.’)
Mini bike (‘heb je enig idee hoe oud je bent? Nog niet oud genoeg!’)
iPad (‘Uh, we hebben toch een PC staan?’)
iPhone 6 (‘Enig idee hoeveel zo’n ding kost?’)
Etc …..
Wat is er in vredesnaam mis met een nieuwe voetbal, LEGO en knutselspullen?!
Kinderfeestje worden niet vaak meer thuis gehouden, we gaan er juist op uit. En we moeten wel het vorige feestje van hun vriendje overtreffen.
Anders is er geen lol meer aan en noemen de kinderen het saai!
Ik ga nu iets toegeven wat heel moeilijk voor mij is.
Helaas zag ik dit gedrag een tijdje terug ook in mijn kinderen.
Maar trots als een Aanstaande Vogel, kan ik nu zeggen dat ze er niet in zijn blijven hangen!
En wat betreft de prinses met de rode haren, wat zal jij je moeten schamen!!