Haast!

Wat hebben wij Nederlanders toch altijd een haast. Natuurlijk is dat logisch in een 24-uurseconomie als de onze, maar soms wil je tegen bepaalde mensen echt even zeggen: Doe eens rustig, man!

Hoe vaak maak je wel niet mee dat je over een druk station loopt, waarbij je je een soort ninja voelt om mensen met haast te kunnen ontwijken. Links, rechts, links, nee toch maar rechts. Zo sta je dan tegenover zo’n haastig persoon… Dan heb ik het voornamelijk over de typetjes strak in het pak, te dure horloge om, koffertje in de ene hand, telefoon in de andere hand en vooral een hele strenge blik. Je zou ze bijna op een voetstuk zetten. Of de studenten met veel teveel bagage omdat ze hun zoveelste originele backpack-reis naar een ver land achter de rug hebben en die absoluut hun trein moeten halen. Ze verraden zichzelf echter door op het eerste de beste station naar een dikke Starbucks te grijpen (inclusief hun naam erop die verkeerd gespeld is, ha-ha).

En dan heb ik het nog lang niet over al die andere typetjes die ik lekker zou kunnen generaliseren. Tik je soms in al je haast ook nog even met je schouder een oud vrouwtje aan. Die bejaarden weten niet meer wat ze overkomt op de Nederlandse stations. Zouden ze naast hun rollator donderen, dan waren er binnen 30 seconden alweer 8 zakenlui, 4 studentjes en 2 echtparen over hun heengestapt. Je vraagt je wel eens af of die haast wel zo normaal is, want dat lijken we wel te vinden. We vinden het dan wel weer shockerend als iemand plots met een burn-out thuis zit, maar dat omvergeloop en die toeterende files vinden we ‘gewoon bij Nederland horen’. Kijk ook eens naar de situaties bij het in- en uitstappen van een trein. Met frisse tegenzin geven we de passagiers die uitstappen een beetje ruimte, terwijl je de eerste druk van haastige mensen alweer in je rug voelt.

Vervolgens is de chaos compleet. Je wordt de trein ingebeukt waarbij ellebogenwerk noodzaak is. Want owee als je met al je haast niet eens even rustig zou kunnen zitten in de trein. Soms denk ik wel eens dat de NS expres zorgt voor de vertragingen van treinen. Dat mensen eens even met elkaar in gesprek raken als ze vast staan op de Betuwelijn. Dat ze even hun vertragings-ellende met elkaar kunnen delen, waardoor er een soort broederschap wordt geschept. Of de mensen die uit ellende op de grond van het station gaan zitten met hun gratis koffie. Hoe gezellig is dat? Dan klinkt de volgende keer door de speakers van NS: ”Doet u eens even rustig, man.”