Een in de val gelokte Jedi en Aad

Simone Dokter 14 apr 2015

Ik haat hem, ik haat hem vanuit het diepst van mijn hart. Waarom gaat hij niet weg?! Ooit een keer meegekomen met een vriendin en hij is blijven hangen. In het begin vond ik hem geweldig met zijn gestroomlijnde lijf en donkere manen.

Overdag wordt ik constant met hem geconfronteerd, doodvermoeiend is het. Hij wil dat ik hem aanraak, maar ik kan het niet. Af en toe doe ik een poging, maar na twintig minuten ben ik helemaal uitgeput. Al mijn energie zuigt hij op. De bedoeling is dat ik op hem ga staan. Wat is dit voor fetish?! Zulke dingen gebeuren op tv en niet in mijn eigen huis! Hij is onverbiddelijk, gewoon lekker op hem zitten is er niet bij.

In de nacht loert hij mij vanaf het voeteneind aan, doodeng! Ik voel me, als een in de val gelokte Jedi tijdens een veldslag met Darth Vader. Te bedenken dat ik wars ben van science fiction of fantasy, wellicht vanwege de ‘engigheid’, klinkt dit als serieuze wanhoop.

Van alles heb ik geprobeerd om hem weg te jagen…dekbedden en kleding drapeer ik over hem heen, kinderen laat ik misbruik van hem maken. Zij zijn wel dol op hem trouwens. Hij is een volhouder, hij blijft. Echte liefde van één kant! Zo zouden we het zeker kunnen noemen. Hem de deur wijzen of eigenhandig buiten zetten is een optie. Echter, dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen, want misschien zie ik hem ooit wel zitten. Zou hij het verlossende antwoord kunnen zijn op een jarenlange strijd en durf ik daarom geen afscheid te nemen?

Het enthousiasme van mensen, die hem ook hebben, deel ik niet, nog niet. Ze vinden hem heerlijk, hij brengt zelfs ontspanning of een hoogtepunt (oké, hoogtepunt is een verzinsel). Lichtelijk gestoord en overdreven, wat mij betreft.

Nu heb ik dus nieuwe afspraken met mezelf gemaakt en besloten dat ik iedere dag een gesprekje met hem ga voeren. Ook heb ik hem een naam gegeven. Hij heet Aad, kort maar krachtig. “Hoi Aad, alles goed? Nog iets meegemaakt vandaag?” Aad is er één van weinig woorden, merk ik, zeg maar rustig…geen woorden.

Vandaag is de dag. We gaan ‘HET’ doen! Na het zoeken van de juiste kleding, oftewel synthetische ellende, begeef ik me vol enthousiasme richting mijn gezelschap.

Voor het eerst ben ik blij met…‘Aad mijn fitnessapparaat’!