Boos

Vanochtend zat ik nietsvermoedend in de trein de Metro te lezen. Iets over tablets in de klas en daklozen zonder uitkering. Maar toen viel mijn oog op een artikel met de kop ‘IS verdachte was illegaal en werkte als slager’. Een klein artikel, dus ik begon te lezen: ‘De Marokkaan…’ En toen was ik alweer klaar met het artikel. “Daar gaan we weer”, zei ik nog net niet hardop.

Tegenwoordig staat het overal bol van de vooroordelen, en die komen niet uit de lucht gevallen. Dat komt, naar mijn idee, met name uit artikelen als deze. Metro kopt met IS verdachte, en het eerste woord wat je leest in het artikel is Marokkaan. Het vooroordeel ‘alle Marokkanen zijn slecht’ komt maar weer eens om de hoek kijken.

Natuurlijk heeft Metro het niet zo bedoeld, maar als je een beetje een slechte dag hebt, wat bij mij vanochtend zeker niet het geval was, kun je het zomaar verkeerd opvatten. En dat maakt mij boos, heel boos. Want Metro is niet de enige die zich schuldig maakt aan dergelijke misstanden. Ik heb de vorige periode met studiegenoot Nina Menke onderzoek gedaan naar het gebruik van het woord moslim in de Nederlandse kranten.

Lichtelijk geschrokken concludeerden wij halverwege het onderzoeken van ruim 300 artikelen, dat veel journalisten zich schuldig maken aan het zwartmaken van deze groep mensen. Zodra er iets ergs gebeurd, wordt er al snel met de vinger naar de ‘zij-groep’ gewezen. Zij, minderheden, mensen die anders zijn dan ‘wij’.
Natuurlijk heb ik makkelijk praten, want ik ben, op momenteel rode haar na, een ariër. Ik heb niets te vrezen, maar er zijn zoveel andere mensen die WEL iets te vrezen hebben van de maatschappij, simpelweg omdat ze ‘anders’ zijn. Negen van de tien keer is dat onterecht, naar mijn idee. Ik weet echt wel dat er mensen zijn die geen goede dingen doen, en dat juist slecht nieuws een smeuïg nieuwsartikel maakt. Maar toch kan dit niet zo doorgaan. Het feit dat je jezelf moet verdedigen als je anders bent, daar ben ik zo klaar mee.

Je kunt me nu een multicultiknuffelaar noemen, of iets van gelijke strekking, maar dit is hoe ik het zie. Ik zou zo graag zien dat er meer open-minded wordt gedacht over mensen. En dan bedoel ik mensen in het algemeen. We zijn allemaal anders, maar toch ook hetzelfde. En dat houdt de wereld interessant.