Aardig op straat

Zijn wij nou echt opeens allemaal aardig op straat, of ben ik de enige die het ziet?

Is het echte doel van het leven het verkrijgen van zoveel mogelijk geld, bezittingen, macht of geluk? Het echte doel is natuurlijk geluk. Als het ware doel in het leven het zoveel mogelijk nastreven van geld, bezittingen en macht is, is men namelijk nooit klaar; er is altijd ergens op de wereld wel een ander die net even rijker is, net even meer bezittingen of net even meer macht heeft. Men zou dus altijd jaloers blijven op die ander, want die heeft meer.

Het gras is altijd groener bij de buren. Als men echter eenmaal gelukkig is, hoef je niet verder te zoeken want dan ben je immers al gelukkig. En dan hoop je dat anderen ook gelukkig worden want dan zou de wereld er veel prettiger uitzien en dan zouden er geen problemen bestaan. De meeste problemen die er nu zijn, zijn immers het gevolg van jaloezie, het een ander iets niet gunnen of het juist willen hebben wat een ander heeft. Iedereen wil gelukkig zijn. Volgens de Dalai Lama beweegt ons leven in de richting van geluk. Als je op straat loopt zou je soms wel eens zeggen dat het inderdaad zo is, mensen doen wel aardiger tegen elkaar, of komt dat door de aanslagen van kortgeleden? Nou, aanslagen zijn er altijd al, al 3000 jaar. Net in een boekje over de oudheid gelezen dat de criminaliteit in de straten van Rome een paar honderd jaar voor Chr. ook al een groot probleem was. Op 21 december 2012 zou er een gigantische ommekeer komen. Waarin? In de houding van de mensen? Zouden die enorm veel leuker en liefdevoller met elkaar omgaan? Maar toch is het allemaal niet zo moeilijk. En we zijn het er toch echt allemaal over eens dat er iets moet veranderen. Maar wat? Helemaal niet moeilijk naar mijn idee. Als je de afgelopen paar duizend jaar nu eens heel erg goed bekijkt dan moet je toch zien waar nou eigenlijk echt alle ellende door ontstaan is; GELD!

Schaf het geld dus maar af en laten wij gewoon elkaar helpen als dat nodig is, maar dan wel onvoorwaardelijk, anders krijg je weer die ruilhandel. Gelukkig word je van iets voor iemand doen, iemand helpen, iets aardigs zeggen, iemand een hand geven, iemand een schouderklopje geven. Hoe leuk is het niet voor jezelf en voor de ander als je iemand voor laat gaan en diegene jou ervoor bedankt door een glimlach of een opgestoken hand!

Als wij het geld afschaffen krijgen liefhebberijen ook weer meer kans en worden er alleen nog maar hele schone en mooie auto’s gemaakt. Kost toch niets!