Alrik de Jong Sport 27 jul 2022, 17:22

Leestijd: 3 minuten

5 dingen die mannen kunnen leren van vrouwenvoetbal

Vrouwenvoetbal mag je eigenlijk niet zeggen. Het zijn vrouwen die voetballen, net als mannen die voetballen. Maar goed, er zijn wel degelijk verschillen met mannenvoetbal. Zo zie je tijdens het EK in Engeland geen aanstellerij. Een verademing. Vijf dingen die heren van dames kunnen leren.

Het vergelijken van mannenvoetbal met vrouwenvoetbal is een beetje flauw. Maar we doen het toch, en nu – met de tweede halve finale Frankrijk – Duitsland vanavond op het programma van het EK in Engeland – een keer de andere kant op.

Wijze lessen uit het vrouwenvoetbal

We hebben het hier even niet over feilloze aannames, zweefduiken en lange passes op de stropdas. Wel over aspecten die het mannenvoetbal van de laatste jaren lachwekkend maken. Jan Vertonghen is een van de eerste voetballers die zich uitspreekt tegen deze kolder. Mannelijke voetballers moeten zo snel mogelijk de onderstaande gebruiken overnemen om zichzelf weer serieus te kunnen nemen.

1. Geen vrouw grijpt onnodig naar haar hoofd

In het vrouwenvoetbal zijn zeker wel harde duels en er wordt regelmatig een hoofd met een hand geraakt. Maar we hebben nog nooit een vrouw naar de grond zien storten om vervolgens als een krijsend speenvarken over het veld te rollen. Net zolang totdat de VAR er ook in begint te geloven. In het mannenvoetbal wordt niet eens meer opgekeken van dit toneelspel, maar voetballers zouden zich ervoor moeten schamen.

2. Nooit tijdrekken

Tijdens het EK in Engeland valt weer eens op dat tijdrekken niet of nauwelijks voorkomt. Er doet wel eens een voetbalster iets langer over een inworp, maar dat is het dan ook. Onderstaande taferelen zie je niet in het vrouwenvoetbal. Er zijn dan ook geen ballenjongens nodig zoals hieronder.

3. Respect voor de scheidsrechter

Wat moet het vrouwenvoetbal een verademing zijn voor scheidsrechters. Er is respect voor hen. Er wordt met een instinctief handgebaar of kreet weleens kenbaar gemaakt dat er een dubieuze beslissing is genomen, maar er staan niet de hele wedstrijd lang voetballers rond een scheidsrechter te zuigen en schelden. Wat dat betreft zijn vrouwelijke voetballers net rugbyers. Ook trainers zie je nauwelijks schreeuwen tegen de vierde man (of vrouw).

4. Geen algehele aanstellerij

Alles wat lachwekkend is aan het mannenvoetbal komt samen in de onderstaande actie. Doorrollen, blessures faken, scheidsrechters beïnvloeden, tijdrekken. Samen te vatten als algehele aanstellerij.

Als een vrouw wordt neergemaaid, staat ze zo snel mogelijk weer op, loopt ze even mank en gaat ze met een verbeten hoofd verder met haar taak. Als er een brancard het veld op komt, weet je dat er écht iets aan de hand is.

5. Teamgeest en discipline

Vrouwen hechten meer waarde aan het groepsproces en mannen zijn meer gefocust op hun individuele prestaties. Je ziet bijvoorbeeld niet zo snel een vrouw naar haar eigen rugnummer wijzen na een goal.

„In het vrouwenvoetbal zie ik meer discipline”, aldus Jens Scheuer in een interview. Hij was afgelopen seizoen trainer van het damesteam van Bayern München en was ook werkzaam in het mannenvoetbal. „Ik maak me nooit zorgen dat iemand naast haar schoenen loopt. Vrouwen vinden het groepsproces belangrijk en willen dat ieder individu het goed doet in de groep. Het belang van het team staat voorop. Compassie is enorm sterk. Dat werpt zijn vruchten af in de teamgeest.”

Uiteraard zijn er ook uitzonderingen, getuige het Franse nationale damesteam.

Netflix komt met serie over tiener-voetbalteam waar heel de wereld het over had: weken vast in grot