Van der Poel oppermachtig in de blubber
Mathieu van der Poel heeft voor de derde keer in zijn loopbaan de wereldtitel veldrijden veroverd. In het Zitserse Dübendorf maakte de 25-jarige titelverdediger op een modderig parcours zijn favorietenrol waar.
Al in de eerste ronde kwam hij alleen op kop. De concurrentie kon alleen strijden voor zilver. Dat ging naar de Brit Thomas Pidcock. De Belg Toon Aerts werd derde.
Wereldkampioen
Van der Poel was in 2015 de jongste wereldkampioen ooit. De drie daaropvolgende jaren werd hij telkens afgetroefd door de Belg Wout van Aert, maar vorig jaar in het Deense Bogense volgde eindelijk zijn tweede wereldtitel. Hij kleurde het jaar daarna verder met onder meer overwinningen als mountainbiker en een memorabele zege op de weg in de Amstel Gold Race.
Met een nieuwe wereldtitel op zak neemt Van der Poel nu weer afscheid van het veld. Hij gaat zich in eerste instantie richten op het voorjaar op de weg. Daarna gaat de blik op de mountainbike, de discipline waarop hij bij de Olympische Spelen in Tokio op goud mikt.
Modderige omstandigheden
Van der Poel was zoals verwacht als eerste weg met vijf Belgen die zijn wiel probeerden te houden. Op het open parcours had de wind vrij spel. Op de modderige stroken was alleen Aerts, de winnaar van de wereldbeker, in staat de titelverdediger nog even bij te houden.
Echt snelheid maken was bijna niet mogelijk. Het was duwen door de modder, niet per se de favoriete ondergrond van Van der Poel. Die toonde zich echter al in de eerste ronde een klasse apart. Kort voor de eerste doorkomst, nam hij definitief afscheid van Aerts. De Belg had op dat moment alleen nog zijn landgenoot Eli Iserbyt in zijn buurt.
Groot verschil
Na twee ronden was het verschil al opgelopen tot een kleine 50 seconden op Aerts, Iserbyt, Michael Vanthourenhout en de aangesloten Pidcock. De Brit vond het tempo van de achtervolgers te gezapig en blies de strijd om het zilver bij het ingaan van de vierde ronde nieuw leven in. Een aanval bracht de wereldkampioen bij de beloften van vorig jaar in een niemandsland tussen Van der Poel en het clubje Belgen. Halverwege de wedstrijd moest Pidcock 1 minuut en 9 seconden toegeven op Van der Poel, die geen moment van zwakte kende.
Bij het ingaan van de laatste ronde naderde Aerts Pidcock weer tot op 7 seconden. Maar de jonge Brit hield stand en werd ‘best of the rest’, het maximaal haalbare.