Erik Jonk Sport 17 nov 2019, 15:29

Leestijd: 5 minuten

Oranje: ‘Ze’ is weer ‘We’

Hèhè, we hebben weer een groot mannenvoetbaltoernooi, waar Nederland wél aan meedoet, om naar uit te kijken.

Het heeft 52.400 uur geduurd voor Oranje zich weer eens plaatste voor een groot voetbaltoernooi, maar het is een feit. Voetbal International was zo vriendelijk om dat urenaantal uit te rekenen. Hoe lang gewacht ook, na twee gemiste toernooien (EK 2016 en WK 2018) is het Nederlands Elftal de komende zomer actief tijdens het Europees Kampioenschap, EURO 2020.

Puntje halen

Goed was het allemaal niet zaterdagavond, op Windsor Park. Oranje moest tegen Noord-Ierland een punt halen en deed dat ook. De ploeg van Ronald Koeman was beter – de Noord-Ieren hadden de tweede helft geen schijn van kans – maar in alles straalde Oranje uit dat het in Belfast om plaatsing voor het EK ging. Er werd zelfs, terwijl de tegenstander totaal niet gevaarlijk was, in de 90e minuut nog verdedigend gewisseld (Aké voor Babel). Leuk was dat voor de duizend meegereisde supporters niet, maar blijheid en opluchting overheersten toch. Op de tribune en absoluut ook op het veld.

Noord-Ierland had voor rust wel op 1-0 kunnen komen. Joël Veltman kon niets doen aan een bal op zijn hand, maar de Poolse scheidsrechter Marciniak dacht daar heel anders over: geel en een penalty. Captain Steven Davis (Glasgow Rangers) verprutste de uitgelezen kans en joeg de bal het stadion uit. Verder waren de kansjes voor Oranje (de grootste voor Steven Berghuis, lat), maar gescoord werd er niet; 0-0. „We gaan weer naar een toernooi, dat is het belangrijkste”, kopte aanvoerder Virgil van Dijk in. En Koeman: „Ik ben blij, we gaan een geweldig toernooi tegemoet. Dus mag je de wedstrijd van vanavond vergeten.”

Vlaggetjes van zolder

Die laatste zin betekent vrij vertaald: „Ik vond het niks.” Maar over enige tijd boeit dat, net als de spelers en hun coach, helemaal niemand dit meer. Nederland doet weer mee en dat is iets om ein-de-lijk weer naar uit te kijken en de oranje vlaggetjes van zolder te halen. ‘Ze doen niet mee’ wordt door 17 miljoen bondscoaches vervangen door ‘We worden Europees kampioen’. Natuurlijk viel er de afgelopen jaren wel veel te genieten van onze beste voetbalvrouwen, maar een hele natie een gevoel van saamhorigheid geven lukte de Oranje Leeuwinnen nog niet.

De onderbuikgevoelens kwamen zaterdagavond op social media nog wel even boven. ‘Schaam je kapot’ en ‘Zelfs in een poule met Servië en Zwitserland hebben we niets te zoeken’, gevolgd door 48 uitroeptekens, zo was de strekking. Wie echter Oranje over de afgelopen 21 maanden bekijkt – zo lang is Ronald Koeman bondscoach – ziet perspectief. Die ziet een coach die op het juiste moment is ingestapt en een spelersgroep waar elk land, op België en Frankrijk na, jaloers op is. Die ziet een team dat Duitsland, Frankrijk en Engeland heeft verslagen en de finale van de Nations League bereikte.

Veel zeker

Nu is de vraag: hoe gaat Koeman richting EURO 2020? Japser Cillessen zal volgend jaar keepen, hoe dramatisch hij zaterdag ook begon. Frenkie de Jong, Memphis Depay en misschien ook Georginio Wijnaldum staan als eersten op het wedstrijdformulier. En drie van de vier verdedigers zullen we ook de komende zomer zien (Matthijs de Ligt, Virgil van Dijk en Daley Blind.)

Maar wat doet de bondscoach met Marten de Roon. Zet hij die alleen nog als extra slot op de deur in tegen landen die niet tegen Oranje opkijken? Laat hij de AZ-talenten Calvin Stengs en Myron Boadu aan het echte werk ruiken en debuteren? Haalt hij de wekelijks bij AS Roma spelende Justin Kluivert en groeibriljant Mohamed Ihattaren er het komend voorjaar bij? En wat doet Koeman met het grootste pijnpunt, de rechtsbackpositie? Hij passeerde Denzel Dumfries inmiddels twee keer ten koste van de oerdegelijke (maar ja…) Joël Veltman. Aké, Van Aanholt en De Vrij zijn geen typische rechtsbacks. Karsdorp is nog lang niet klaar voor een terugkeer in Oranje, Janmaat lijkt al eeuwen uit beeld, Kenny Tete verpietert op de bank in Lyon en de Ajacieden Mazraoui en Dest spelen ondertussen voor Marokko en Amerika. De puzzel is voor Koeman, die weet dat het op het toernooi in 2014 in Brazilië ook het geval al was (aanvaller Dirk Kuyt werd toen de rechtsachter).

Geen groepshoofd

Het puzzelen kan dinsdagavond beginnen in de laatste kwalificatiewedstrijd tegen Estland. Wegens de plaatsing voor het EK heet zoiets een feestwedstrijd, wat niet geldt voor de afwezige De Roon (geschorst) en Van Dijk (privéomstandigheden). Oranje verspeelde zaterdag vermoedelijk de poulewinst aan Duitsland en zal dan geen groepshoofd zijn, tenzij Noord-Ierland dinsdag van Duitsland wint. Frenkie de Jong, de man met wie Oranje pas echt ging draaien het afgelopen jaar, haalt zijn schouders erover op: „Of je nou in pot 1, pot 2 of in pot weet-ik-veel zit, wat maakt het uit. Je moet toch van iedereen winnen.”

Oranje speelt dinsdagavond om 20.45 uur in de Johan Cruijff ArenA in Amsterdam, het stadion waar het Nederlands Elftal alle drie de poulewedstrijden tijdens EURO 2020 zal afwerken. En dat terwijl het EK in liefst twaalf landen wordt gespeeld. Het thuisvoordeel was dit weekend, doordat Zweden won in Roemenië, een feit.