Erik Jonk Sport 30 okt 2019, 13:55

Leestijd: 3 minuten

Focus bij gehandicapten op talent

Verschillende gehandicaptensporters zijn geëerd als Uniek Sporttalent 2019. Bij deze doorzetters ligt de focus op talent.

„Bacteriën hebben mijn benen opgegeten.” De 11-jarige Matz Brouwer uit Brummen zegt het rustig, maar de impact op zijn jonge leventje was twee jaar geleden groot. Bij Matz werd na een dramatische ziekte, waarbij zijn beide benen moesten worden afgezet, gekeken naar wat hij wel kan in plaats van naar wat niet. Nu is hij een verdienstelijk rolstoelbasketballer en -tennisser, racet hij op een handbike naar school en ‘staat’ hij op zijn stompen op een skateboard. Matz heeft een doel: „Het Nederlands rolstoelbasketbalteam halen. Ik denk dat dat wel lukt.”

Matz werd dinsdagavond tijdens een benefietdiner van Fonds Gehandicaptensport geëerd als een van de drie Unieke Sporttalenten 2019. De uitverkiezingen waren in de Johan Cruijff ArenA het slotstuk van het jaar van Uniek Sporttalent met de slogan ‘Zet een streep door beperking en onderstreep talent’. Uniek Sporten is een onderdeel van Fonds Gehandicaptensport en via unieksporten.nl een ‘sportaanbodzoeker’ voor iedereen met een beperking. De organisatie is er voor de 1,7 miljoen mensen met een handicap die ons land telt.

Nuis, Dijkema en Wester

94 mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking en teams waren genomineerd. Sommigen waren voorgedragen door topsporters als schaatser Kjeld Nuis, volleybalster Laura Dijkema en handbalkeepster Tess Wester. Deze successporters onthulden daarbij hun eigen beperking. Kjeld Nuis bijvoorbeeld: „Iedereen is beperkt op zijn of haar eigen manier. Alleen wordt er bij mij nooit naar mijn beperkingen gekeken, maar ligt de focus altijd op mijn talent. Maar ook ik heb mijn beperkingen, zo ben ik bijvoorbeeld door mijn topsport altijd bang om ziek te worden.”

Net als Matz werd Pedro Heynen (11) uit Sint Willebrord – in de categorie verstandelijke beperking – uitgeroepen tot Uniek Sporttalent 2019. Pedro is autistisch en kan alleen communiceren via een spraakcomputer. Hij werd lid van zwemvereniging De Vrolijke Vrienden en is nu bezig met het halen van zijn A-diploma, iets wat zijn moeder Daisy zich kortgeleden amper kon voorstellen. „Pedro overwint dingen. Zo heeft hij alleen in het diepe gezwommen en vorige week voor het eerst met kleren aan. Hier zijn vinden we heel bijzonder. Een vriendin heeft Pedro genomineerd.” Zwemmen voor een diploma is topsport voor haar zoon die ook op g-niveau paardrijdt, weet Daisy. „A zou een mijlpaal zijn. Maar dat Pedro zwemmen heel leuk vindt, is ook belangrijk.”

Ode aan Amber

Vreugde, maar vooral verdriet, liggen bij de laatste uitverkiezing dichtbij elkaar. Majorette-team ParaDoskonale uit Made (‘niets moet en alles mag’) werd gekozen in de categorie groepen. Een van de teamleden met een beperking was Amber, een meisje van 13 dat net als haar zusjes en vriendinnetjes zo graag op majorette wilde. Zij overleed zes weken geleden. Gastheer van het benefietgala Humberto Tan had de mooie taak ParDoskonale te huldigen, maar moest tegelijkertijd een gesprek voeren met een moeder die zo kortgeleden haar dochter verloor. Tan deed dat bewonderenswaardig. „Ondanks haar pijn en beperkingen was Amber altijd vrolijk en zat zij vol energie. Ze is een voorbeeld”, vertelde de moeder hem. En Angela, trainster van de majorette-groep: „Het was Ambers droom om de verkiezing te winnen, daarom dragen we de prijs op aan haar.”