Kasper Hermans Sport 29 sep 2019, 16:14

Leestijd: 3 minuten

Helse omstandigheden slopen Van der Poel: Het was gewoon op

Niet Mathieu van der Poel of een andere topfavoriet, maar Mads Pedersen is wereldkampioen wielrennen geworden.

Het was door de zware weersomstandigheden vanaf de start een slopend WK. Zelfs ondanks dat door de zware regenval het parcours bijna 25 kilometer was ingekort. In de loodzware koers viel met Philippe Gilbert al vroeg een topfavoriet uit. De oud-wereldkampioen kwam na een crash niet meer terug in het peloton en gaf huilend op. Stuk voor stuk moesten ook andere kanshebbers lossen, zoals uittredend wereldkampioen Alejandro Valverde, Sam Bennett en Geraint Thomas. Nederland bleef ondertussen lang in de pikorde rijden, waarbij alle knechten hun stukje werk konden doen.

Troef op tafel

Op 50 kilometer van de streep gooide de ploeg zijn eerste echte troef op tafel door Mike Teunissen, die meeging met Mads Pedersen, Stefan Küng en Gianni Moscon. Teunissen kon niet heel lang mee, maar net op het moment dat hij de rol moest lossen, gingen Mathieu van der Poel en Matteo Trentin in de tegenaanval. De twee reden snel naar het koptrio toe en zetten de rest snel op achterstand. Binnen een ronde groeide het verschil tot een kleine minuut. Alles zag er perfect uit voor de Nederlander, totdat hij met iets minder dan een ronde te gaan ineens compleet instortte en de andere vier moest laten. Leeg. Compleet leeg. Binnen anderhalve minuut werd hij overrompeld door het ver achter hem liggende peloton.

De teleurstelling was uiteraard groot in het Nederlandse kamp. „Het zag er geweldig voor ons uit. Rijk rekenen deed ik nog niet, maar de voorsprong was er en de goede van ons zat mee”, vertelt bondscoach Koos Moerenhout. „En dan is ineens alles voorbij, dat is natuurlijk ontzettend wrang voor iedereen. Een afknapper eerste klas. Want we hadden hier naartoe geleefd als een blok met Mathieu voorop. Die moet hier uiteraard even van bijkomen.” Nadat dat gebeurt was, gaf de hoofdrolspeler ook zelf tekst en uitleg. „Het was gewoon op. Ik had niet echt honger. Ik heb goed gegeten. Het lichtje ging gewoon uit. Ik heb er geen echte verklaring voor en kan mezelf niet iets verwijten. Als je 14 kilometer voor het eind moet lossen, ben je niet goed genoeg.”

Pedersen verrast

Vooraan bleven er in de laatste kilometers uiteindelijk drie renners over, want ook Moscon kon niet langer mee. De Italiaan had zich leeggereden in dienst van Trentin, die het karwei zou moeten afmaken in de sprint. Maar het bleek een dag waarop de favorieten op de beslissende momenten niet thuisgaven. Peter Sagan kon niet mee met de vroege aanval, voor Van der Poel eindigde zijn krachten bij het ingaan van de laatste ronde en Trentin blokkeerde op het moment dat hij de sprint aan moest gaan. De in geen voorbeschouwing genoemde Mads Pedersen had nog wel energie. Hij legde Trentin en Küng er met speelsgemak op.

De 23-jarige Deen verraste niet in de laatste plaats zichzelf met zijn wereldtitel. „Ik had dit totaal niet verwacht toen ik startte vanmorgen”, vertelde de ploeggenoot van Bauke Mollema. „Toen ik aanging was het eigenlijk de bedoeling dat Michael Valgren en Jakob Fuglsang achter mij aan zouden komen, maar zij konden Van der Poel en Trentin niet volgen op het moment dat zij aanvielen. Daarna was het overleven, overleven en hopen op het beste.” Dat beste bleek een zeer verrassende, maar niet onverdiende wereldtitel.