Erik Jonk
Erik Jonk Sport 7 jul 2019
Leestijd: 3 minuten

Gele trui-man Mike Teunissen: Mike wie?

Opeens stond ie er dan, na 30 jaar, een Nederlander met de gele Tourtrui om zijn schouders: Mike Teunissen. Mike wie?

Wát een sportweek mocht Nederland beleven. Max Verstappen, die voor tienduizenden in het oranje gehulde fans de Grand Prix van Oostenrijk won. De Oranjeleeuwinnen, die via Italië en Zweden de finale van het WK bereikten en voor collectieve vrouwenvoetbalgekte zorgden. En dan was er zaterdag plots ook het geel bij de start van de Tour de France. 10.961 dagen nadat Erik Breukink in 1989 bij de proloog de gele trui overhandigd kreeg, stond daar nu… Mike Teunissen.

Geel, geler, geelst: Mike Teunissen. / Anne-Christine Poujoulat | AFP

Goed, als er één keer een kans op geel was, dan was het zaterdag wel. Dylan Groenewegen is de sprinter in topvorm en al zijn ploeggenoten van Team Jumbo-Visma gingen met de Amsterdammer voor dat doel: de gele trui pakken in een massasprint. Die laatste kwam er, het geel eerst nog niet. Groenewegen smakte op 1500 meter van de finish tegen het asfalt. Weg Jumbo-Visma-droom.

Fantastische jump

Mike Teunissen en Wout van Aert, de laatste twee kanonnen die Groenewegen voor zijn sprint ‘moesten afzetten’, gingen met de beste bedoelingen maar door. Maar ja, normaal gesproken leggen zij het af tegen het sprintgeweld van mannen als Sagan, Ewan, Colbrelli en Matthews. Sagan leek te winnen, tot een geelzwart shirt een fantastische laatste jump maakte. Wie was dat in hemelsnaam? Mike Teunissen dus. Zijn geelzwarte shirt veranderde in compleet geel en ook werd hij leider in de strijd om de groene trui.

Wielerfanaten zullen hem kennen, maar mensen die alleen de Tour de France en wat andere grote wedstrijden volgen, zullen tijdens het wachten op de finishfoto snel op Wikipedia hebben gezocht of deze man wel een Nederlander was. En verhip. Geel! Na dertig jaar! Uitgereikt door de Belgische wielerheld Eddy Merckx nog wel, de man die de kleur exact vijftig jaar geleden won.

En ook nog het groen. / Jean Catuffe | Getty Images

Uitstekend 2019

Mike Teunissen is 26 jaar en geboren in Ysselsteyn. Hij reed al eerder voor Jumbo-Visma, toen nog Rabobank en Lotto-Jumbo geheten. Hij maakte een overstap naar Team Sunweb van Tom Dumoulin, maar keerde dit seizoen terug als de lead-out voor Dylan Groenewegen: de man die de sprinter als allerlaatste op gang houdt om hem zijn eindspurt te kunnen laten maken. Hij draait een uitstekend 2019, met een eindzege in de Ster ZLM Toer en twee etappes plus het klassement in de Vierdaagse van Duinkerke.

De man die Nederland zaterdag verbaasde pakte al eerder grote titels, maar dan in de modder. In 2012 en 2013 werd Teunissen Europees en wereldkampioen veldrijden bij de beloften.

Dylan Groenewegen op het asfalt. / Jeff Pachoud | AFP

Slaapkamer

„Onwerkelijk gewoon, een bizar scenario”, zei de winnaar kort na de finish. „Ik zag een kans, maar ik verwachtte niet hier Sagan te kloppen. Als het dan toch nog goedkomt, is dat heel apart, heel dubbel, maar ik ga deze dag natuurlijk nooit meer vergeten. Ik hoop dat Dylan straks toch kan lachen als zijn kamergenoot de gele trui mee naar de kamer neemt.” Het toeval wil namelijk dat de man die het eerste geel moest pakken, Groenewegen, Teunissens kamergenoot is. De man die hard viel, kwam er tot opluchting van alles en iedereen met wat schaafwonden vanaf. En Erik Breukink? Die heeft er vrede mee: „Het moest er maar eens van komen hè?”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.