Bertens moet na topjaar nog één stap zetten
Met Kiki Bertens heeft Nederland voor het eerst in decennia weer een echte toptennisster in de gelederen. De 27-jarige moet op de Australian Open in Melbourne die status zien waar te maken.
2018 was het jaar waarin Bertens sterker werd dan ooit gedacht. Ze knalde de top10 van de WTA-ranking binnen, won drie toernooien (waaronder dat van Cincinnati, haar grootste winst tot dusver) en mocht deelnemen aan de WTA-finals. Bittere kers op de taart was het sportgala, waar zij weliswaar niet genomineerd was (volgens velen ten onrechte), maar haar trainer Raemon Sluiter tot Sportcoach van het Jaar werd uitgeroepen.
Schreeuwend op straat
„Hoe verschrikkelijk goed moet een coach wel niet zijn, als hij coach van het jaar wordt en zijn pupil is niet genomineerd?”, zo vroeg Sluiter zich af, toen hij de award in ontvangst nam. Toch is het overduidelijk dat Bertens veel aan haar trainer te danken heeft, dat meldde hij zelf ook een paar maanden voor zijn vraag. „Ik weet niet of ik de beste ben, maar sowieso wel een van de beste”, zei hij tegenover Dit Is De Dag. Daarin sprak hij ook over het roerige 2017, waarin hij en Bertens elkaar wel konden schieten nadat het de tennisster de motivatie ontbrak om haar training in te plannen. „Ze flikte het om te antwoorden dat ze ‘wel even zou kijken of het nog van trainen zou komen’. Ik heb toen tot tien en twintig proberen te tellen, maar mijn ergernis moest er gewoon uit. En toen stonden we dus om half twee ’s nachts te schreeuwen op straat.”
„De resultaten waren in 2017 helemaal niet slecht, maar ik voelde me totaal niet goed”, erkende Bertens dan ook toen het Algemeen Dagblad haar vroeg naar het verschil tussen haar laatste twee seizoenen. „Trainen ging niet meer, helder nadenken niet, ik zag overal als een berg tegenop, verliespartijen kwamen keihard binnen, het plezier was helemaal weg. Ik was gesloopt, echt niet te doen.”
Die energie en het plezier keerden terug. Bertens straalde zeker in de tweede helft van het voorbije tennisjaar uit dat ze er van genoot, zeker als het goed ging. Daarbij kwamen als vanzelf de resultaten en die goede lijn lijkt ze vooralsnog door te trekken in 2019. Op het ATP-toernooi van Sydney haalde ze direct de halve finale. Dat ze daarin in drie sets verloor van Ashleigh Barty kwam haar stiekem misschien niet eens zo slecht uit. Daardoor heeft ze namelijk een extra rustdag voor de Australian Open.
Geen dubbele agenda
Die rust pakt Bertens ook op andere manieren. De Zuid-Hollandse heeft er bewust voor gekozen om dit jaar (bijna) geen dubbeltoernooien te spelen en alle focus op haar enkelspel te leggen. „Als ze egoïstisch was geweest had ze beide keren liever niet gedubbeld", vertelde Sluiter over de grand slams waarop Bertens ver kwam in het dubbelspel. Toen ze nog wat lager op de WTA-ranking stond had ze die dubbeltoernooien nodig voor het prijzengeld, maar die must is nu door haar progressie weggevallen.
Het is een van de factoren die ervoor moet zorgen dat ze het dit jaar nog een stuk beter doet dan het voorbije seizoen. En het geloof bij haar en haar team er omheen in die progressie is er. Wil ze zichzelf direct al verbeteren, dan moet ze op de Australian Open verder zien te komen dan de derde ronde. Als dat haar lukt, dan staat Bertens in december mogelijk naast haar coach op het podium van de RAI tijdens het Sportgala.