Johan van Boven Sport 14 nov 2018, 09:33

Leestijd: 5 minuten

Memphis hoeft Ronaldo en Messi niet meer te verslaan

We hebben een krantenknipsel mee naar Zeist genomen voor Memphis Depay. Het is een indrukwekkend lijstje dat afgelopen maandag in De Telegraaf stond. ‘Memphis Depay in rijtje met iconen’ staat erboven. Het gaat over voetballers met het hoogste rendement in het kalenderjaar 2018. Luis Suárez staat met 24 doelpunten en 15 assists bovenaan. Daarna volgen Lionel Messi (28/11) en Cristiano Ronaldo (30/8). Op de vierde plaats prijkt de naam van de aanvaller van Olympique Lyon: 16 doelpunten en 12 beslissende voorzetten.

Een prachtig rijtje om deel van uit te maken, zou je denken. „Het is een teken dat het goed met me gaat en daar ben ik happy mee”, zegt de 42-voudig international van Oranje. „Maar het is niet zo dat ik er heel erg van kan genieten. 2018 is bijna afgelopen, maar het seizoen is nog lang. Dit is maar één jaar. Ik moet dit vast zien te houden. Ergens komen is gemakkelijker dan er blijven.”

WhatsApp

Als de vraag wordt gesteld hoe hij zijn huidige supervorm wil continueren pakt hij het uitgeknipte stukje krant en draait hij het om. „Door hier niet naar te kijken. Vrienden sturen dit soort lijstjes ook naar mij via WhatsApp, maar dan reageer ik er vaak niet eens op. Of ik zeg dat ze moeten stoppen met dat soort dingen sturen. Sommige spelers vinden het geweldig om op hun telefoon voetbalnieuwtjes waar dit soort dingen in terugkomen te lezen, maar ik ben daar helemaal niet van. Ik heb andere dingen te doen. Vroeger keek ik wel naar statistieken en dacht ik: zo, het gaat goed man. Dan wilde ik meer en meer scoren. Dat zit in de mens, denk ik. Altijd maar meer willen. Ik wilde de beste worden, wilde de strijd aan gaan met de mannen die ook in dit lijstje staan. Maar in de loop der jaren ben ik mezelf gaan afvragen of dat het enige was waarvoor ik wil leven?”

Het antwoord is nee. De pas 24-jarige Depay voetbalt vandaag de dag om heel andere dingen te bereiken dan een plekje in lijstjes met fraaie statistieken. „Ik wil een inspiratiebron zijn voor anderen. Bijvoorbeeld voor kinderen die met zichzelf worstelen. Daar heb ik zelf ook mee te maken gehad. Ze kunnen kijken naar waar ik vandaan kom en waar ik nu sta. En ik wil een herinnering achter laten. Dat mensen later denken: zo, dat was een speler die gekke dingen deed op het veld. En dan gek in de goede zin van het woord: bijzondere dingen. Tuurlijk voetbal ik ook om te winnen, maar daar ligt voor mij niet alleen maar de focus. Want dan kom je weer terecht bij doelpunten en assists. Bovendien is er in het leven meer dan alleen voetbal.”

Zo bracht hij afgelopen zomer een bezoek aan Ghana om samen met rapper Winne dove en blinde kinderen te helpen. Memphis wil iets goeds achterlaten voor de wereld. „Niet alleen in Nederland en Ghana, maar over de hele wereld.”

God

Het geloof speelt daarin een belangrijke rol. In zijn jeugd vol moeilijkheden raakte zijn relatie met God vertroebeld, maar sinds een jaar heeft hij hem weer volledig gevonden. Memphis bidt elke dag. Een dag voor de wedstrijd rijdt hij vanuit Lyon naar Genève om daar op zijn gemak in de bijbel te lezen. „Het geeft me rust in mijn hoofd, dat had ik eerst niet. Daardoor kom ik er steeds meer achter wat mijn doel is in het leven. Dat probeer ik aan de buitenwereld te laten zien. Vroeger kreeg ik commentaar op dingen die ik deed”, verwijst Memphis naar rapnummers maken en met een hoed bij het spelershotel verschijnen. „Op dat soort momenten voelde ik me heel erg aangevallen. Nu denk ik: het is een mening. Maar het is mijn leven. Dus doe ik naast het voetbal ook andere dingen, zoals initiatieven voor blinde en dove kinderen. Ook wil ik weer muziek uitbrengen, terwijl ik weet dat mensen weer zullen zeggen dat ik me alleen op het voetbal moet richten. Geloof, ik focus me heel erg op voetbal. Maar kom op, er is meer dan alleen dat. Op een trainingsdag ben ik om 14.00 uur thuis. Sommige spelers houden ervan om dan op de bank te gaan liggen, maar ik wil iets doen. Muziek maken, bijvoorbeeld. Dat is een soort therapie voor mij, ook daar word ik rustig van. En het is ook een manier om anderen te inspireren, maar dan door een microfoon. Ik wil andere mensen helpen, dat gevoel krijg ik steeds meer.”

In aanloop naar de wedstrijd van vrijdag (tegen Frankrijk) is het logisch dat het toch ook over voetbal gaat tijdens het gesprek in het spelershotel van Oranje. Op tafel staat een flesje bronwater. Memphis pakt het op en schudt een beeldspraak uit zijn mouw. „Stel dat dit flesje helemaal leeg is. Elke training vul ik het, vul ik het en vul ik het. Tot het flesje helemaal vol zit. En dan doe ik er op de wedstrijddag nog een beetje bij. Ik leg zo veel energie in mijn trainingen dat ik mezelf tijdens een wedstrijd op de automatische piloot kan zetten. Trainingen en wedstrijden zijn voor mij hetzelfde.”

Dan krijg je zo’n wedstrijd als zaterdag tegen Guingamp, die Lyon met 2-4 won. Memphis was met twee goals (waaronder een weergaloze vrije trap) en twee assists de grote man. Dan moet hij toch dolblij en trots het veld af lopen? „Tuurlijk ben ik dan happy en dankbaar. Maar ik ben niet iemand die snel een compliment aan zichzelf geeft. Er zijn genoeg mensen die zeggen dat ik best af en toe trots op mezelf mag zijn, maar ik vind dat het daar nog niet de juiste tijd voor is. Laat mij dat maar na mijn loopbaan doen.”