Johan van Boven Sport 15 okt 2018, 06:46

Leestijd: 10 minuten

Doornbos zorgt voor lach tijdens strijd tegen kanker

In de rubriek ‘In het spoor van…’ gaan we op pad met iemand uit de sportwereld. Vandaag doen we dat met voormalig Formule 1-coureur Robert Doornbos, die met zijn eigen GP geld ophaalt voor kankerpatiëntjes. Zijn dochtertje Jada van 2,5 jaar vecht tegen nierkanker.

06:30 uur

Robert Doornbos is na een goede nacht net wakker als hij zijn zoontje de fles geeft. Josh is twaalf weken oud en word door zijn vader een modelbaby genoemd. Hij slaapt, lacht en eet veel. „Twee onderkinnen”, lacht Doornbos. Zijn andere kindje ligt nog te slapen. Jada is 2,5 jaar en heeft een goede nacht achter de rug. „Daar zijn we altijd heel blij mee, want slaap is een heel goed medicijn.” Want ze is ziek, ernstig ziek. „Ik was begin dit jaar samen met Robin van Persie voor het goede doel in het Sophia Kinderziekenhuis en we zeiden tegen elkaar dat het zo mooi is om zulke dingen te kunnen doen. Prachtig om ernstig zieke kindjes een leuke middag te geven. Al is het maar dat ze even een glimlach op hun gezicht krijgen. En dat hun ouders daarvan genieten. Robin en ik zeiden die dag ook tegen elkaar dat we hoopten nooit in een dergelijke situatie terecht te komen. Op zo’n moment is het een ver-van-mijn-bed-show. Maar een paar maanden later was ik zelf ouder van een doodziek kindje. Vlak voor het begin van het Formule 1-seizoen gingen we met z’n drieën in maart op vakantie naar Dubai. Even twee weken helemaal niets doen en op het strand liggen, heerlijk. Al was Jada wel een beetje hangerig en moe. Toen we weer thuis waren, vroegen familieleden of het wel goed met haar ging, omdat ze als enige van ons niet echt was verkleurd door de zon. We zijn naar de huisarts gegaan om te vragen wat het zou kunnen zijn. Er heerste toen een griepje, dus zetpilletje hier, zetpilletje daar. Maar onze intuïtie zei dat er iets niet klopte. Om te voorkomen dat we nog vaker van het kastje naar de muur zouden worden gestuurd, schakelde ik mijn netwerk in en via via kwamen we bij een heel goede kinderoncoloog in Amsterdam terecht. We wilden gewoon even laten checken wat er mis was bij Jada. De oncoloog maakte een echo van haar buik en concludeerde gelijk dat het foute boel was. Ze had een grote tumor in haar buik. Onze wereld stortte in. Als je te horen krijgt dat je kindje kanker heeft… Die klap komt zo ongelooflijk hard aan. We zijn met de ambulance naar het Prinses Máxima Centrum in Utrecht, hét ziekenhuis voor kinderoncologie, vervoerd. Daar werd de diagnose gesteld dat ze een Wilms-tumor heeft. Die ontstaat in je nier en als je er op tijd bij bent, kunnen ze de nier en daarmee ook de tumor verwijderen. Maar in het geval van Jada was het al uitgezaaid naar haar lever en long. Dat maakt het gevecht dubbel zo zwaar. We kwamen in een behandelplan terecht: eerst de tumor verkleinen, dan de tumor verwijderen, vervolgens de uitzaaiingen tegengaan met bestralingen. Dat laatste is heel zwaar voor haar. Daar moet ze elke dag voor onder narcose. Dat heeft ook zo zijn gevolgen voor haar kleine lijfje en daar moet je de chemo’s nog eens bij optellen. Ze krijgt een veel hogere dosis dan volwassenen, omdat bij kids de celdeling veel sneller gaat. De kwade cellen vermenigvuldigen zich razendsnel. Daarom moet het agressief worden aangepakt, maar daarmee pakken ze ook de goede cellen aan. Het nadeel daarvan is dat ze veel nare bijverschijnselen heeft. Niet alleen haaruitval, maar ook spiertjes die het niet meer doen. Jada kan geen kind zijn. Maar het is bijzonder om te zien wat voor veerkracht zo’n klein meisje heeft. Ze is echt een vechtertje, een bijtertje.”

08:30 uur

Doornbos vertrekt naar Ahoy. In zijn eentje. Jada ligt nog steeds te slapen en is momenteel te zwak om mee te gaan naar de Robert Doornbos Grand Prix. Het is een evenement dat vorig jaar november al op de kalender werd gezet door ‘Rotterdamse Sporticonen’, een organisatie die ex-sporters wil eren vanwege hun verdiensten voor de stad. Vanwege de ziekte van zijn dochtertje besloot de voormalig Formule 1-coureur zijn eigen GP aan te grijpen om geld op te halen voor het Sophia Kinderziekenhuis. Kinderen met een beperking kunnen in sportpaleis Ahoy in trapwagentjes rondjes tegen elkaar racen om op die manier in de huid te kruipen van Max Verstappen (of Robert Doornbos natuurlijk). Porsche Center Rotterdam heeft speciale rode Carrera’s laten maken, waarmee de kindjes over het circuitje kunnen scheuren. Als ze maar hard genoeg trappen. De bolides worden voor 1000 euro verkocht en al het geld gaat naar het Sophia Kinderziekenhuis. Uiteraard heeft Doornbos een exemplaar voor zijn dochtertje gekocht. Hij heeft het wagentje meegenomen naar Ahoy zodat andere kindjes erin kunnen rijden. „Ze vindt dat ding geweldig. Jada zit er elke dag in om ‘m te poetsen enzo. Ik heb tegen Chantal gezegd dat ze maar moet zeggen dat de auto even naar de garage moest ofzo. Ze wil niet zonder, haha. Negen van de tien Porches zijn door de kopers gedoneerd aan het ziekenhuis. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt om van de kamer naar de operatietafel te gaan. Op die manier haal je even de spanning eraf. Jada heeft dat ook gedaan en dan zie je gelijk een blij koppie. Normaal gesproken zien ze alleen maar witte jassen, maar op zo’n moment zijn ze met hun gedachten even in een raceautootje. Heel even kind zijn.”

08:45 uur

Doorbos arriveert in Ahoy en maakt gelijk foto’s en video’s voor op social media. Het circuit en de tribunes zijn nog leeg, maar af en toe duikt er toch al een selfiejager op die zich met de oud-coureur van Red Bull wil laten vereeuwigen. Daarnaast is het vooral een kwestie van handjes schudden. „Vanwege de ziekte van Jada kon ik in de voorbereiding niet zo betrokken zijn bij het evenement als ik zou willen. Dus bedank ik alle vrijwilligers vriendelijk voor hun inzet.”

09:57 uur

De deuren van Ahoy gaan bijna open voor het publiek. Intussen brengt Chantal de kinderen naar haar ouders, die een dagje oppassen. „Chantal is de sterkste vrouw ter wereld”, zegt Doornbos aan de rand van het circuit. „Terwijl Jada werd behandeld heeft ze ook nog even een kind op de wereld gezet. Op 4 juli om 23:59 uur werd Josh geboren en om 00:01 uur was Chantal jarig. Josh moest gelijk in een couveuse worden afgevoerd, omdat hij vocht in zijn longetjes had. Via een keizersnede kwam hij een week te vroeg ter wereld, want Chantal wilde per se bij het chemotraject van Jada zijn. Dat was een heftige beslissing. Uiteindelijk kwam dat in ieder geval allemaal goed. Op de dag van de bevalling zat ik om 08:00 uur met Jada in datzelfde ziekenhuis voor een chemo. Dat was echt te heftig. Chantal heeft er nog geen klap van gehad en ik ga er alles aan doen om te voorkomen dat dat alsnog gebeurt. We hadden een langeafstandsrelatie. Ik werkte in Monaco en Chantal in Nederland. We zagen elkaar maar een paar keer per maand en dan ging het niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit. Nu ben ik veel in Nederland vanwege de behandelingen. Ons leven is 180 graden gedraaid. Het is zwaar, echt heel zwaar. Vooral op momenten dat ik merk dat Jada het zelf ook zo zwaar heeft. Als ze bijvoorbeeld vlak na het wakker worden zegt: papa, vandaag geen ziekenhuis? En dan moeten we weer… Maar je moet door blijven gaan. Met zo veel mogelijk positiviteit.”

10:27 uur

De eerste kinderen staan te trappelen om plaats te nemen in hún Porsche. Doornbos deelt high-fives uit en pakt de zwart-wit geblokte vlag om het startsein voor de race te geven. Wat volgt is een heerlijke chaos van lachende kinderen, per ongeluk achteruitrijdende mini-coureurtjes, juichende ouders en een enthousiaste stadionspeaker. Doornbos staat bij de finish klaar om iedereen als winnaar over de streep te verwelkomen. Als ze een blinkende gouden medaille om hun nek gehangen krijgen, kan de dag van de kleintjes helemáál niet meer stuk. „Geweldig om ze zo te zien. Ik zei vanmorgen tegen je dat het me vooral om de glimlach op hun gezichtjes gaat en dat lukt. Bovendien merk je dat racen bij iedereen iets los maakt. En ze moeten ook nog behoorlijk doortrappen om de finish te halen. Genieten!”

11:16 uur

Doornbos gaat achter een rolstoel staan en duwt het jongetje in een noodvaart over de baan. Zelf heeft de voormalig coureur de grootste glimlach op zijn gezicht. Hij geniet van het feit dat de kinderen genieten. Ook al is dat op andere momenten soms lastig. „Bijvoorbeeld als ik zie dat een ander gezin zorgeloos op vakantie is. Dat zouden wij natuurlijk ook heel graag willen met z’n viertjes. Maar voorlopig gaat dat niet. De vorm van kanker die Jada heeft is te genezen, maar het is totaal niet te zeggen hoeveel procent kans Jada daarop heeft. Het kan 1 procent zijn, maar ook honderd. Elk kind is anders en reageert anders op chemo’s. We gaan er in ieder geval vol voor. Nu is elke dag er een. We proberen zo veel mogelijk van elkaar te genieten. Jada kan niet zonder haar kleine broertje. Joshie, noemt ze hem. Het eerst dat ze wil doen als ze na een chemobehandeling thuiskomt, is Josh een flesje geven.”

11:41 uur

Ook Rob Kamphues loopt over het middenterrein van het circuit in Ahoy. Komend weekend zit hij met Doornbos in de studio van Ziggo om de Grand Prix van de Verenigde Staten te belichten. „Ik heb nog maar een keer een GP in de studio gemist en dat was toen Jada werd geopereerd. Verder ben ik er altijd bij geweest. Kijk, als Jada beter zou worden van een hele dag Netflixen met papa naast haar op de bank, dan had ik dat gedaan op zondag. Maar dat is natuurlijk niet het geval. Voor mij – en ook voor haar – is het goed dat ik af en toe even weg ben.”

12:01 uur

Voor de kinderen met een beperking en patiëntjes van het Sophia Kinderziekenhuis zit de racedag erop. Met een heerlijk gevoel, een medaille en de telefoon van papa of mama vol mooie foto’s keren ze terug naar huis. Waarschijnlijk net zo tevreden als de naamgever van de GP zelf. „Het was een geweldige dag en we hebben ook nog eens een mooi bedrag opgehaald. Alle 40 Porsches zijn verkocht, dus we hebben in ieder geval 40.000 euro. Maar ik hoorde dat er extra autootjes zijn besteld, omdat het zo’n groot succes was. Ik durf best te zeggen dat de Robert Doornbos Grand Prix een jaarlijkse traditie gaat worden.”

Hopelijk zit Jada volgend jaar wel op de tribune bij het evenement van haar eigen vader. En het jaar erna. En het jaar daarna. Voor altijd. Doornbos. „Het komt goed met haar. Dat moet.”

Bekijk hier de sfeerimpressie:

Check hier de eerdere afleveringen van ‘In het spoor van…’: