Johan van Boven Sport 13 jul 2018, 06:19

Leestijd: 5 minuten

Jeroen Elshoff leeft als monnik naar WK-finale toe

Hij zegt het tussen neus en lippen door, alsof het de normaalste zaak ter wereld is. „Ik heb gisteravond niet gegeten, het kwam er gewoon niet van.” Jeroen Elshoff is al drie dagen zijn hotelkamer in Moskou niet uit geweest. De voetbalcommentator van de NOS wil zich tot in de puntjes voorbereiden op de finale van het WK, die zondag om 17:00 uur begint. En dan schiet een maaltijd er soms bij in.

Álles moet hij weten. Over de spelers, over de trainers, over de landen, over de prestaties in het verleden, over voorgaande WK-finales, noem maar op. Dus is Google dezer dagen zijn beste vriend. „Stel dat Nabil Fekir in de 86e minuut de winnende voor Frankrijk maakt. Dan wil ik zijn levensverhaal kunnen vertellen. Dat hij als 4-jarig jochie een olielamp op zijn hoofd kreeg en daarom een litteken boven zijn oog heeft. Of als Luka Modric de gouden beker optilt, moet ik kunnen vertellen over hoe hij opgroeide tussen de landmijnen, handgranaten en rondvliegende kogels. En dan heb ik het nu nog over de usual suspects over wie veel informatie te vinden is. Maar ik moet dergelijke achtergronden ook over de derde doelman weten in het geval hij door blessures bij de andere twee keepers onder de lat staat. Ik wil me niet laten verrassen.”

WhatsApp-groep

Naast internet put Elshoff tijdens dit WK ook uit een WhatsApp-groep waar zo’n dertig journalisten uit verschillende landen in zitten. Een collega uit Miami, die hij leerde kennen tijdens het WK voor clubteams, vroeg of hij toegevoegd wilde worden. „Toen dat een week voor het WK gebeurde, was mijn eerste vraag of er nog mensen waren die informatie nodig hadden over het Nederlands elftal. Qua humor stond ik er dus gelijk goed op, maar ik kreeg weinig vragen… Verder is de groep voor mij heel handig. Ik deed bijvoorbeeld het commentaar bij Japan tegen Senegal. Vanwege de taalbarrière is het vooral rond de Japanners lastig om veel informatie te vinden. Dus vroeg ik in de appgroep wie er een Engelssprekend contactpersoon rond het Japans elftal kende. Ik kreeg een telefoonnummer en heb diegene een uur aan de lijn gehad, zodat ik mezelf een dag werk bespaarde.”

De 41-jarige Noord-Hollander geniet met volle teugen van het WK. Elshoff viel met zijn neus in de boter met spectaculaire wedstrijden als Argentinië-Nigeria, België-Japan en Kroatië-Rusland. Tijdens het vorige WK in Brazilië zag hij lang niet zulke mooie duels en gedurende het EK van twee jaar geleden in Frankrijk waren de wedstrijden in de groepsfase niet om aan te gluren. In Rusland is het vooral genieten.

Doodmoe

Maar er zit ook een mindere kant aan het commentatorschap tijdens een wereldkampioenschap in een groot land. Elshoff begint hardop te tellen. „1, 2, 3, 4, 5…11. In de eerste 15 dagen heb ik 11 vluchten gemaakt. Ik wil echt geen klaagzang houden, want er zijn veel ergere dingen in de wereld. Maar het hakte er wel flink in. Ik sliep slechts vier of vijf uur per nacht, dus werd steeds doodmoe wakker. En dan was het in bijvoorbeeld Sint-Petersburg ook nog eens licht om kwart voor drie ‘s nachts. Daarom heb ik zelfs zo’n lullig ooglapje gekocht om beter te kunnen slapen. Thuis moesten ze hartelijk lachen om de foto’s daarvan.”

Zijn vrouw was de eerste die Elshoff belde toen hij een week geleden hoorde dat hij het commentaar mag geven tijdens de finale tussen Kroatië en Frankrijk. Maar eerst moest hij even op de rand van zijn bed gaan zitten om bij te komen van het heugelijke nieuws. Dacht misschien een halve finale te mogen doen of wellicht de strijd om de derde plek van morgenmiddag. Collega Frank Snoeks zou de finale krijgen, want die had ‘m vier jaar geleden ook gedaan, zo redeneerde Elshoff. „In het verleden zijn commentatoren pas gestopt met het verslaan van de finale op het moment dat ze met pensioen gingen. Ik was flabbergasted. Het waren gekke dagen, maar vervolgens was het zaak weer zo snel mogelijk normaal te doen en me op de volgende wedstrijd voor te bereiden.”

Biertje

Dus dook hij weer in de papieren en het internet om zo veel mogelijk wetenswaardigheden over de ploegen van Kroatië en Rusland op te diepen. Ergens rustig op een terras een colaatje of biertje drinken was er nauwelijks bij. „In Sotsji heb ik wel even lekker in de zon gezeten. Maar op dat soort momenten word ik toch altijd onrustig. Ik zit nu in het hotel met voetballegendes die een wedstrijdje gaan spelen. Totti, Van Hooijdonk, Litmanen, Maldini, Frank de Boer, dat soort jongens. Daar ga ik straks even kijken, maar ik weet zeker dat ik op een gegeven moment denk: ik had nu ook achter mijn bureau kunnen zitten om op te zoeken of Duje Caleta-Car van Salzburg wel eens een beslissende voorzet heeft gegeven. Zo ben ik gewoon, dat kan ik niet veranderen.”

Elshoff kijkt uit naar de eindstrijd, die Frankrijk volgens hem met 1-0 gaat winnen. Maar hij verlangt nog meer naar het weerzien met zijn gezin. Voor zijn dochtertje had de commentator een grabbelton gemaakt met voor elke dag dat hij niet thuis was een presentje. „Op een gegeven moment zei ze dat ik over twee nachtjes weer thuis zou zijn omdat er nog maar twee cadeautjes in zaten. Dus moest mijn vrouw uitleggen dat dat niet zo was en een paar cadeautjes bijkopen. Het was een mooi WK, maar na vijf weken ben ik heel erg blij om mijn vrouw, dochter en zoontje van zeven maanden weer te zien. De mensen om wie het écht gaat.”