Johan van Boven Sport 4 jul 2018, 11:46

Leestijd: 4 minuten

Dylan Groenewegen gaat voor nieuwe foto aan de muur

Voordat hij het vliegtuig naar Frankrijk nam, stapte Dylan Groenewegen woensdagochtend nog even op de fiets. Anderhalf uur de benen losmaken achter de scooter. Zonnetje, licht briesje, mooi landschap; de ideale manier om alvast in de stemming te komen voor de Tour de France, die zaterdag van start gaat.

Eenmaal weer thuis wierp de renner van Team LottoNL-Jumbo een blik op twee grote foto’s in zijn woonkamer. Op de ene plaat balt hij zijn vuist en schreeuwt hij het uit van vreugde. Op de andere foto wordt hij gehuldigd op de mooiste plek die een sprinter zich kan wensen: de Champs-Élysées.

Droom

„De foto’s hangen boven de tv, dus ik kijk er elke dag naar”, zegt Groenewegen, die vorig jaar tijdens de slotetappe van de Ronde van Frankrijk zijn eigen droom liet uitkomen. Na een fabelachtige sprint duwde hij in Parijs zijn fiets als eerste over de finish. „Ik denk er sowieso nog vaak aan terug en nu, in aanloop naar de Tour, word ik er uiteraard veel aan herinnerd. Ook als ik in mijn woonplaats Abcoude een rondje fiets, roepen mensen er altijd wel iets over.”

De echte wielerliefhebber kende Groenewegen natuurlijk al, maar op 23 juli 2017 was hij dankzij de krachtexplosie in zijn benen in één klap een BN’er. „Die ritzege heeft mijn leven niet veranderd. Tenminste, dat beweer ik zelf altijd, haha. Het zorgt natuurlijk voor enorm veel zelfvertrouwen. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij de rest van de ploeg. Het is een prettige wetenschap dat we in zo’n grote ronde toe kunnen slaan.”

Kippenvel

Er kwam vorig jaar zo veel op hem af, dat Groenewegen twee weken nodig had om te realiseren wat hij nu eigenlijk had geflikt. „Dat begon eigenlijk al op het moment toen ik over de finish kwam. Tijdens het juichen vroeg ik me af of ik écht had gewonnen. Na de huldiging kon ik het een beetje laten bezinken. Toen kwamen het besef en de tranen. Drie weken lang lukte het soms nét niet en dan in de laatste etappe wel. Dat kwam er toen allemaal even uit: de druk, de vermoeidheid en de blijdschap. Uiteindelijk heeft het een dag of veertien geduurd voordat ik weer helemaal was geland. Daarvoor had ik het zo ontzettend druk, dat ik bijna niet thuis was geweest. Op een gegeven moment zat ik thuis alleen op de bank en kon ik de beelden terugkijken. Toen drong het pas écht tot me door. Kippenvel, natuurlijk.”

Dit seizoen hebben Groenewegen en Team LottoNL-Jumbo tot nu toe weinig te klagen. In Dubai, de Algarve, Noorwegen en Slovenië schreef de sprinter al de nodige etappes op zijn naam. „Het gaat heel goed. Waar we starten doen we mee om de winst en winnen we ook vaak. Ook persoonlijk gaat het goed.” Hij vindt het lastig om te zeggen hoeveel etappes hij in Frankrijk wil winnen. Hetzelfde kunstje flikken als vorig zou natuurlijk mooi zijn. „Maar we beginnen eerst maar eens bij rit 1, die gaan we gelijk proberen te winnen. Maar de Champs-Élysée is nog ver. Vorig jaar was heel mooi om mee te maken, dat willen we nog een keertje overdoen.”

Voor de eindstreep in zicht komt, is het zaak de loodzware bergetappes te overleven. Geen pretje voor een sprinter, die het liefst alleen maar vlak asfalt voor zich ziet. Toen hij in 2016 voor het eerst meedeed met de grootste wielronde ter wereld viel hem dat zwaar. „Tijdens de eerste bergetappe was ik er wel eventjes klaar mee. Maar op een gegeven moment fiets je er toch op een bepaalde manier doorheen en geeft het een enorme boost als je alsnog over de finish komt.”

De 25-jarige Amsterdammer deed zijn verhaal gisteren voor een grote touringcar met daarop een enorme afbeelding van zichzelf. ‘Op naar de Champs-Élysée’, staat er in grote letters bij. Voor een winactie van sponsor Jumbo ging Groenewegen op de foto bij de bus, die wielerfans naar de Champs-Élysee brengt om daar de sprinter weer naar de winst te schreeuwen. „Vorig jaar was het ook al fantastisch dat er zo veel Nederlanders getuige waren van mijn ritzege. Nu moet het nog mooier worden. Nu verwachten de mensen iets van mij, dat zorgt voor iets meer druk. Maar dat vind ik altijd juist wel mooi.”

Op Instagram plaatste hij niet voor niets een foto van zichzelf in het centrum van Parijs met de begeleidende tekst I’ll be back. Op naar een nieuwe foto voor boven de tv.