Dafne Schippers: Stop met shit over me heen storten
Ze leest geen kranten, kijkt nauwelijks sportprogramma’s en probeert niet al te vaak op social media te kijken. Maar Dafne Schippers krijgt er genoeg van mee als er kritiek is op haar prestaties. Dit seizoen verloopt tenslotte niet zoals ze graag zou willen. Het lukt haar maar niet om onder de 11 en 22 seconden te lopen op de 100 en 200 meter.
Als ze via via hoort dat er in een krant een kritisch stuk is verschenen of op Twitter de beerput is opengetrokken, dan kan ze dat maar moeilijk verkroppen. „Stop met negatieve shit over me heen storten. Je moet me niet afbranden, je kunt me beter steunen”, luidt de boodschap aan verslaggevers en gebruikers van social media.
Verliefd
De wereldkampioene op de 200 meter merkt dat Nederland geen genoegen meer neemt met minder dan goud. Het land werd massaal verliefd op haar toen ze in 2015 voor het eerst de wereldtitel op die afstand veroverde. Een nieuwe sportheld was geboren. Nu de prestaties minder zijn, klinken andere geluiden. „Als ik tweede word in de Diamond League dan verschijnen overal koppen dat ik ‘teleurstellend’ heb gepresteerd. Terwijl daar de complete wereldtop aanwezig was”, zegt Schippers met luide stem. „Blijkbaar is alles minder dan de eerste plek niet meer goed genoeg. In het buitenland worden atleten op handen gedragen, maar in Nederland kennen we die cultuur niet.”
Zelf is de 26-jarige sprintster ook niet tevreden over haar tijden van dit seizoen. Dus is het niet vreemd dat daar op een realistische manier over wordt geschreven en gesproken. „Maar soms wordt het te persoonlijk, vind ik. Toen ik op het NK vals startte, wilde ik een protest indienen. Toen werd ik gelijk weggezet als een arrogant mens. Dat soort dingen haalt bij mij het plezier voor een deel weg.”
Puppy
Desondanks probeert Schippers zo veel mogelijk te genieten. Ze somt zelf op: „Trainingskampen vind ik nog steeds heel erg leuk. En ik heb onlangs een nieuw huis gekocht en ik heb een puppy van 12 maanden. Dat zijn zaken waardoor ik de negatieve zaken sneller los kan laten. Voor mij is dat een belangrijke stap die ik heb gezet, want ik zit nu wel heel erg lekker in mijn vel. Als dat ook niet het geval is, is het nog moeilijker om tot betere prestaties te komen.”
Ze benadrukt verschillende keren nog altijd keihard te trainen. Tien keer per week werkt ze zich met haar (nieuwe) coach Rana Reiner het snot voor de ogen om wel onder die 11 en 22 seconden te duiken. Het komt er simpelweg niet uit. „Dit is een jaar om adem te halen en nieuwe dingen uit te proberen. Zo heb ik verre reizen gemaakt om wedstrijden te lopen, zoals de Diamond League in Shanghai. Misschien is dat allemaal iets te veel van het goede geweest en een verklaring voor de tijden die ik loop.”
Goud
Volgende week hoopt ze tijdens de EK in Berlijn haar seizoen van een fraaie (het liefst gouden) glans te voorzien. „Dat kan een hoop goedmaken, maar ook dan zullen we kritisch moeten blijven. We kunnen niet blijven zeggen dat we dingen aan het uitproberen zijn. In Berlijn lopen concurrenten die dit seizoen sneller zijn dan ik, maar ik ga voor niets minder dan goud.”