Martens wil nu alleen nog maar relaxen in de zon
Lieke Martens draait haar hoofd een beetje weg en begint te lachen als we vragen of ze blij is dat het seizoen eindelijk voorbij is. „Om heel eerlijk te zijn: ja! Het is een heel mooi jaar geweest, waar ik heel erg van heb genoten. Maar het was ook zwaar. Ik ben nu echt toe aan vakantie.”
Gevoelsmatig lijkt het al veel langer geleden dat de linksbuiten het Nederlands elftal naar de Europese titel leidde, maar een jaar geleden was het toernooi in eigen land nog niet eens begonnen. Daarna kwam haar leven in een stroomversnelling. Zowel op voetbalgebied als privé veranderde er in een korte periode enorm veel. Ze verhuisde naar Barcelona, ging bij haar nieuwe club heel goed geld verdienen, werd uitgeroepen tot beste speelster ter wereld, verbrak haar relatie, werkte aan een boek en ga zo maar door.
Uniek
Het vergde mentaal en fysiek veel van de 25-jarige aanvaller. Maar op het veld had ze nergens last van, zo leek het. Zelfs in de allerlaatste wedstrijd van het lange seizoen liet ze zien waarom ze wereldster genoemd mag worden. In de slotseconden van het WK-kwalificatieduel tegen Slowakije schoot ze Nederland op prachtige wijze naar de overwinning. Het was een actie die je in het vrouwenvoetbal zelden ziet.
Twee maanden geleden hing de vlag er minder rooskleurig bij. Martens voelde dat ze lichamelijk de tol betaalde voor een veel te lang voetbaljaar. „Eigenlijk duurde mijn seizoen anderhalf jaar”, zegt ze. „Voordat het EK begon heb ik geen rust gehad, omdat ik rechtstreeks uit de Zweedse competitie kwam. Na het EK heb ik ook geen rust gehad en tijdens de kerstvakantie was er ook nauwelijks sprake van rust. Ik ging maar door. Gelukkig heb ik alles kunnen spelen, ben altijd fit gebleven. Maar op een gegeven moment had ik door dat mijn lichaam toe was aan rust. Ik ben toen heel erg bezig geweest met goed eten, op tijd naar bed gaan en meer herstelmomentjes pakken. Er kwamen tenslotte nog heel veel belangrijke wedstrijden aan. Zowel met FC Barcelona als met Oranje. Soms merkte ik dat dat hielp, maar soms ook niet en bleef ik moe. Maar ik denk wel dat het mij de kracht heeft gegeven om die bal er tegen Slowakije nog even in te schieten.”
Het was een passend slot van een droomjaar. Toch blijft Martens kritisch. Niet alleen op haar eigen spel, maar ook op de resultaten van haar ploegen. „Ik baal nog steeds dat we gelijk hebben gespeeld tegen Ierland in de kwalificatiereeks voor het WK. En het is heel jammer dat we met Barcelona geen kampioen zijn geworden. Het scheelde maar een puntje. Gelukkig hebben we wel de beker gewonnen, dat leverde ook een heel mooi feestje op. Volgend jaar gaan we weer vol voor de titel.”
Eerst op vakantie. Even de broodnodige rust pakken. Eerst in Griekenland, daarna in Spanje. „Ik ga echt he-le-maal niets doen, behalve relaxen in de zon. Van Barcelona krijg ik een trainingsschema om fit te blijven in de zomer, maar ik heb nog niets ontvangen. Van mij mogen ze daar nog wel even mee wachten…”