Kasper Hermans Sport 27 mei 2018, 18:02

Leestijd: 3 minuten

Dumoulin kan veel hoop putten uit Giro

Tom Dumoulin was deze Giro d’Italia het meest constant van alle klassementsrenners. En een grote ronde wordt bijna altijd gewonnen door degene die het meest constant is. Bijna! Want waar het de Limburger dit keer aan ontbrak was een echte superdag.

Slechts twee klassementsmannen hadden deze Giro wel een keer (of vaker) een superdag. Simon Yates en de uiteindelijke winnaar Chris Froome. Alleen gingen beiden ook regelmatig door het ijs. Yates werd dat fataal, Froome kon zich daar op wonderbaarlijke wijze van herstellen. Dumoulin moest bergop steeds in de achtervolging op de Britten, maar was altijd wel zo goed als de beste van de rest. Dat heeft hem gedurende deze ronde opgebroken, want daardoor moest hij het in de achtervolging steeds zelf uitzoeken en kon hij op weinig steun rekenen.

Pech

Deze Giro is Dumoulin gevrijwaard gebleven van de traditionele wielerpech. Hij viel een keer, maar liep daardoor geen extra schade op. En ook lekke banden waren er niet op verkeerde momenten. Zijn pech heette deze Giro echter de jongerentrui, met als nare aanhangsels daarvan Richard Carapaz en Miguel Ángel López. Met een beetje gevoel voor dramatiek zou je kunnen zeggen dat Dumoulin de Giro had gewonnen wanneer er – net zoals in bijvoorbeeld de Vuelta – geen jongerenklassement was. De twee Zuid-Amerikanen speelden daardoor namelijk hun onderlinge strijd en keken steeds naar elkaar in plaats van mee te rijden.

Dat heeft Dumoulin twee keer flink wat tijd gekost. Op weg naar Sappada was Yates al ontsnapt en Froome gelost, toen López en Carapaz vooral naar elkaar begonnen te kijken en hun onderlinge strijd belangrijker vonden dan de andere concurrenten. Vrijdag was het nog duidelijker in beeld, toen Froome voorop reed. Ondanks dat ze allebei een plek konden opschuiven in het algemeen klassement, weigerden ze over te nemen. Hierdoor durfde ook Thibaut Pinot niet vol door te rijden en werd Dumoulin als het ware lamgelegd. De ontketende Froome liep uit en kon het roze aantrekken.

Karakter

Het is iets dat je de Limburger niet gunt, want als iemand niet twijfelt om een ander te helpen, dan is het Dumoulin wel. Tijdens de laatste klim van deze Giro – als het duidelijk is dat Froome niet meer zal breken – rijdt hij zelfs nog een paar kilometer op kop in dienst van zijn trouwe helper Sam Oomen, die als 22-jarige heel knap naar een negende plek reed. Het tekent zijn karakter. Dat is compleet anders dan bijvoorbeeld dat van Froome en Sky, waar Wout Poels vorig jaar op de Angliru niet voor zijn eigen kansen mocht gaan in de rit, terwijl het al zeker was dat Froome de Vuelta ging winnen.

Zijn er tactische fouten gemaakt door de Nederlander en zijn ploeg Team Sunweb? Misschien had Dumoulin op de Finestre iets harder zijn best moeten doen om de aan het elastiek hangende López overboord te gooien. Dan had Carapaz waarschijnlijk wel meegewerkt en hadden ze alle drie een doel gehad om hard achter Froome aan te rijden. De vraag is alleen of Dumoulin dat op dat moment had gekund.

Waardevol

Dit jaar dus geen winst, maar ‘slechts’ een tweede plek. Toch kan je niet anders stellen dan dat de eindbalans voor Dumoulin deze Giro goed is. Waar hij in de Vuelta (2015) en de Giro (2017) veel moest inleveren tijdens de laatste bergetappes doordat hij niet meer genoeg energie in zijn lijf had, bleef de slechte dag dit keer uit. Met het oog op de toekomst is dat waardevol. Want deze Ronde van Italië heeft als geen ander nog maar eens laten zien dat je niet mag verslappen. Dat bewijzen de monumentale inzinkingen van Yates (vrijdag), Pinot (zaterdag) en eerder Johan Esteban Chaves wel. Het is de bevestiging dat Dumoulin de komende jaren in de grote rondes mee zal blijven strijden om de winst.