Jeroen Haverkort Sport 26 apr 2018, 13:30

Leestijd: 4 minuten

Winst Europa League zou kroon zijn op Wengers werk

Arsène Wenger hoopt zijn 22 jaar bij Arsenal af te sluiten met het winnen van de Europa League. Dan moeten ‘The Gunners’ in de halve finale wel afrekenen met Atlético Madrid. Vanavond staat de heenwedstrijd in Londen op het programma. Het zou de ultieme kroon zijn op Wengers periode in Londen waarin Arsenal – zeker in de beginjaren onder zijn leiding – vele titels pakte. Maar een Europese prijs won Wenger nog nooit. Drie keer was hij er dichtbij. Hij verloor met AS Monaco de finale van het inmiddels niet meer bestaande Europa Cup II-toernooi in 1992 en met Arsenal verloor hij de UEFA Cupfinale in 2000 en de Champions Leaguefinale in 2006.

Shakespeare

De Fransman arriveerde in 1996 in Londen en daar was niet iedereen blij mee. Wenger was een onbekende coach die overkwam van het Japanse Nagoya Grampus Eight. Dat hij in 1988 Frans landskampioen werd met AS Monaco deed niet ter zake. Dat hij buitenlander was echter wel. Anno 2018 is dat ondenkbaar, aangezien Wenger één van de twaalf managers in de competitie is die niet afkomstig in uit het Verenigd Koninkrijk, maar in 1996 waren hij en Ruud Gullit bij Chelsea de enige buitenlanders op de bank in de Premier League.

Dat Wenger bij Arsenal terecht zou komen stond volgens toenmalig vice-president David Dein echter ‘in de sterren geschreven’. „Hij wilde als coach van Monaco eens een wedstrijd van ons bekijken op Highbury”, aldus Dein in de Engelse media. „Hij sprak echter gebrekkig Engels, soms leek het meer op mime. Maar toch had hij de moed om na een paar minuten te citeren uit ‘A Midsummer Night’s Dream’ van Shakespeare. Ik dacht bij mezelf: dit is geen typische manager of oud-speler die op zijn zestiende is gestopt met school. Op die avond zag ik het helemaal voor me: Arsène for Arsenal.

‘Boring’

Arsenal stond in die tijd bekend als ‘boring Arsenal’. Van dat predikaat wilden de Londenaren af. Een jaar voordat Wenger kwam, werd daarom Dennis Bergkamp al aangetrokken. De Nederlander baarde opzien door zijn eigen maaltijden mee te nemen naar de club. Terwijl de rest van de spelers zich tegoed deden aan white beans, bacon en ander vet eten, werkte Bergkamp een pastamaaltijd naar binnen. Een gewoonte die hij oppakte bij zijn vorige club Internazionale.

„Dennis was eigenlijk de enige speler die professioneel met zijn vak bezig was toen ik bij Arsenal terechtkwam”, liet Wenger weleens weten. Naast een nieuwe speelstijl, moesten de Arsenalspelers op dieet. Zo verbood Wenger onder meer het gebruik van ketchup. Het leidde in eerste instantie tot geklaag onder de spelers. „In alles zit ineens broccoli”, zei spits Ian Wright toen hem werd gevraagd naar het dieet.

Al die veranderingen kostten tijd, maar wierpen in 1998 zijn vruchten af: Arsenal won de dubbel, de laatste keer dat dit gebeurde was in 1971. Het bleek niet de laatste prijs onder Wenger. Ook in 2002 en 2004 kroonde Arsenal zich tot landskampioen. De FA Cup werd zelfs zeven keer gewonnen met de Franse coach aan het roer.

‘The Invincibles’

Maar bovenal transformeerde ‘boring Arsenal’ onder Wenger naar ‘swinging Arsenal’. Vooral het team dat hij in het seizoen 2003-2004 formeerde heeft zich met hoofdletters laten bijschrijven in de historie van de Premier League. Het elftal met spelers als Dennis Bergkamp, Thierry Henry, Patrick Vieira, Jens Lehamnn, Gilberto, Robert Pirès, Sol Campbell, Ashley Cole, Kolo Touré, Lauren en Fredrik Ljungberg bleef een heel seizoen ongeslagen, iets wat voor onmogelijk wordt gehouden in de sterkste competitie ter wereld, en leverde het legendarische team de naam ‘The Invincibles’ op.

Wenger gebruikte de League Cup om talenten ‘vliegminuten’ te laten maken. Jonge spelers konden zich bijna geen betere coach wensen. Het mooiste voorbeeld is misschien wel Robin van Persie. Bij Feyenoord vonden ze hem onhandelbaar, maar onder de vleugels van Wenger en spelers als Bergkamp, Thierry en Vieira groeide Van Persie uit tot een wereldster.

Voetbalvader

Niet voor niets twitterde Van Persie bij het bekendmaken dat Wenger na dit seizoen stopt bij Arsenal dit: I will always see you as my footballing father where under your guidance I had the chance to grow as a man and a player, i’m forever thankful for that and wish you all the very best for the next chapter in your life!

De laatste jaren groeide de kritiek onder de aanhang op de eens zo bewierookte coach. Arsenal doet al jaren niet meer mee om de titel en dat steekt. De #wengerout werd een begrip en zo eindigt zijn dienstverband zoals het begon: ongewild. Jammer en vooral onterecht, daarom zou het zo mooi zijn als Arsenal straks op 16 mei in Lyon die Europa League pakt.