Johan van Boven Sport 16 apr 2018, 09:52

Leestijd: 4 minuten

Waarom hebben fans van Ajax hekel aan Hakim Ziyech?

De relatie tussen Hakim Ziyech en de supporters van Ajax is zondagavond naar een nieuw dieptepunt gedaald. Toen fans de spelersbus opwachtten bij de ArenA kreeg de middenvelder een flinke zet van een boze aanhanger. Waarom heeft een deel van de Amsterdamse supporters toch zo’n hekel aan Ziyech? Metro probeert het antwoord te vinden door in te zoomen op de volgende vier aspecten:

Prestaties

Ajax zette zichzelf zondag in Eindhoven voor schut, maar één speler deelde niet mee in de malaise. Ziyech strooide bijna achteloos met weergaloze breedtepasses en zorgde op die manier voor creativiteit gevaar. Neem die bal in de 31e minuut. De international van Marokko stond op zijn eigen helft en zag aan de andere kant van het veld Joël Veltman opstomen. Ziyech, nog steeds op eigen helft, legde de bal perfect voor hem klaar in het strafschopgebied van PSV. Veltman leverde een prima voorzet af op Klaas-Jan Huntelaar, die de gelijkmaker had moeten maken. Het uitstekende optreden van Ziyech was geen uitzondering. Hij staat niet voor niets bovenaan in het klassement van de Voetballer van het Jaar-verkiezing van Telesport. Bart Frouws van statistiekenbureau Opta Sports twitterde bijna duizelingwekkende cijfers: Ziyech creëerde dit seizoen voor Ajax in alle competities maar liefst 147 kansen. David Neres staat tweede op de dat lijstje met 64 gecreëerde mogelijkheden. Ziyech denkt vrijwel altijd vooruit. Via zijn voet gaat er zelden een balletje terug of breed. Door het risico dat hij neemt, lijdt hij ook vrij vaak balverlies. Iets dat ze in de Johan Cruijff ArenA niet pikken, want dan klinkt er direct een fluitconcert vanaf de tribunes.

Uitspraken

Ook tijdens zijn periode bij FC Twente was Ziyech niet geliefd bij de fans. Dat kwam vooral omdat hij tijdens interviews eerlijk zei hoe hij over dingen dacht. Bijvoorbeeld dat FC Twente slechts een springplank was naar een grotere club. En dat hij de bal liever niet aan bepaalde spelers gaf, omdat hij dan wist dat het balverlies zou opleveren. Ook nu steekt Ziyech zijn ambities niet onder stoelen of banken. In aanloop naar de kraker tegen PSV zei hij klaar te zijn voor de volgende stap: een mooie club in het buitenland. Terwijl supporters het liefst van spelers horen dat ze zich alleen op hun huidige club richten en eerst maar eens een prijs moeten pakken, voordat ze een stapje hogerop willen.

Houding

De borst vooruit, het clubembleem kussen na een doelpunt en gierend van vreugde over het veld rennen na een treffer van een medespeler. Zo zien (de Ajax-)supporters voetballers het liefst. De houding van Ziyech is zo’n beetje het tegenovergestelde. Na een gemiste kans slentert hij als een vaatdoek over het veld en zelfs als hij wèl heeft gescoord druipt de spelvreugde er niet vanaf. Daardoor krijgen anderen vaak het idee dat Ziyech er weinig zin in heeft en dat hij zich niet 100 procent wil inzetten voor zijn club. De fluitconcerten die hem dat opleveren laat Ziyech niet zomaar over zich heen gaan. In februari miste Ziyech een vrije trap, waarna er keihard werd gefloten door een groot deel van de fans. Toen hij er vervolgens een vrije trap in knalde, uitte hij zijn ongenoegen door gebaartjes richting de supporters te maken. Bij FC Twente stak Ziyech een keer zijn middelvinger op naar de tribune. Bij Ajax hoeft hij niet eens meer iets fout te doen tijdens een wedstrijd, voordat er wordt gefloten. Dat gebeurt voor de wedstrijd al wanneer zijn naam wordt voorgelezen door de stadionspeaker.

Afkomst

De suggestie dat fans een hekel aan Ziyech hebben omdat hij een Marokkaanse achtergrond heeft, is onzin. Maar zijn afkomst speelt wel een rol in wat voor voetballer hij is geworden. Erik Dijkstra van Bureau Sport volgde de middenvelder toen hij nog bij FC Twente speelde een jaar lang voor een documentaire. In Santos Magazine schreef hij daar het volgende over: „Overal waar hij speelde had hij het gevoel dat hij zich tien keer moest bewijzen. Omdat zijn ouders uit Marokko komen. Het heeft hem gevormd tot wat hij is, een egocentrische voetballer. Zijn redenatie: ze hebben geprobeerd me te breken, het is ze niet gelukt, nu geef ik ook geen fuck om hen. Hij heeft genoeg Marokkaanse voetballers gebroken zien afhaken. Hun schild was te dun. Dat van hem is pantserdik.” Hij heeft dus schijt aan de wereld en blijkbaar telt dat voor een deel van de supporters zwaarder dan zijn voetbalkwaliteiten.