Piet draait 20.000 bitterballen in Pyeongchang
Natuurlijk draait het tijdens de Olympische Winterspelen vooral om de sporters. Als Nederland zitten we aan de buis gekluisterd als we niet in Pyeongchang kunnen zijn om onze favoriete sporters aan te moedigen. Maar er is nog iets belangrijks in Zuid-Korea: bier en bitterballen.
Zoals tijdens elke Spelen staat ook dit jaar het Holland Heineken Huis klaar voor sporters en supporters. Naast bier drinken en je favoriete sporters aanmoedigen, kun je daar ook bitterballen krijgen. Geen gewone bitterballen: je krijgt ze met een Zuid-Koreaanse twist. Bitterballenexpert Piet Brink uit Amsterdam draait daar eigenhandig twintigduizend bitterballen.
Bitterballen met een Koreaanse twist
„Dat komt neer op zo’n duizend kilo ragout”, vertelt Brink tegen Metro. „Twee, drie keer per dag ben ik twintig keer twintig kilo per keer aan het koken. En dat doe ik met de ingrediënten die daar verkrijgbaar zijn.” En dat is best lastig: niet alle ingrediënten die we in de Nederlandse bitterbal stoppen, kun je in Zuid-Korea krijgen. „Meenemen is kansloos. Er zijn zoveel restricties op grondstoffen. Zeker op vlees, kruiden en specerijen. Het is ook kansloos, eerst halen we specerijen de kant op en vervolgens mogen we ze niet meer terugsturen.” Om die reden heeft Brink dan ook al een klein beetje geëxperimenteerd met nieuwe bitterbalrecepten. „En ik heb een klein beetje ervaring van Sotchi waar ik al bitterballen draaide. Nu ben ik wat beter voorbereid.”
Dimsum
Een goede voorbereiding is het halve werk, goede research is dan ook niet onbelangrijk. „Je weet dan wat je tegen kunt komen. Ik heb al wat lijstjes gemaakt via de mensen die er al zijn. We weten wat voor vlees en bloem er te krijgen is. En het is het land van de dimsum, bloem is er genoeg!” In Sotchi ging het niet altijd even goed, vertelt Brink geanimeerd. Er werd een flink beroep gedaan op zijn creativiteit toen het paneermeel op was. „Dus ik ging naar de supermarkt en vroeg aan de slager of ik al zijn paneermeel mocht opkopen. Dat liep uit de hand, de directeur en bewakers werden er bijgehaald. Toen heb ik alle croutons opgekocht, gemalen en daar de bitterballen mee gemaakt! Zonder wrijving geen glans, zeg ik altijd maar.”
Boodschappen en organiseren
Dat er op locatie een hoop geregeld moet worden, weet hij inmiddels wel. „Ik kijk er ook het meest naar uit dat alles voor elkaar is. Dat we alles goed in de klauwen hebben en een wedstrijd kunnen kijken. Je moet zoveel organiseren en regelen.” Bij aankomst gaat het zoals elke dag: „‘s ochtends kijk ik wat ik nodig heb en waar ik naartoe moet. Net als thuis doe ik boodschappen, alleen dan iets meer. Dan ga ik aan het organiseren. Ik heb niet meer mee dan mijn twee handen, een ijsschep en mijn gezonde verstand, dus ik moet vrijwilligers zover krijgen dat ze het samen met mij gaan doen.” Het leukste? „De saamhorigheid en dat iedereen het zo lekker vindt.”
Liefde voor bitterballen
Maar hoe kom je als bitterballendraaier nou eigenlijk op de Olympische Spelen terecht? „Ik doe al een jaar of 18 productontwikkeling voor Van Dobben. Inmiddels leef ik kroketten en bitterballen. Het is echte Hollandse kost, het hoort bij ons. Als Nederlanders op vakantie gaan en ze zijn twee weken van huis, willen ze bij thuiskomst maar één ding: drop en een kroket. Dat gevoel dat het tijd is voor een kroketje heeft iedereen. Het hoort bij onze gezelligheid en bij de gezelligheid in het Holland Heineken Huis.” Dat Brink een enorme liefde voor het product heeft, moge duidelijk zijn. Het laat ons dan ook niet gaan voor een geschiedenislesje. „De naam bitterbal komt eigenlijk van de Spanjaarden, uit de 80-jarige oorlog. Toen kwamen ze deze kant op. Ze namen kleine hapjes, kaas en worst mee, een soort tapas. Hier ontdekten ze het bittertje: brandewijn. Zo is uiteindelijk de naam bittergarnituur ontstaan!”