Hollander breekt keihard wereldrecord oceaanroeien
Een timmerman uit het oer-Hollandse wassenaar heeft het wereldrecord oceaanroeien verbeterd met maar liefst negentien dagen. Mark Slats roeide solo en non-stop 5000 kilometer van de Canarische eilanden naar de Kleine Antillen in 30 dagen, 7 uur en 49 minuten.
‘Dit is voor jou mama’
De roeier kwam zondag rond 00.30 uur (Nederlandse tijd) aan op het eiland Antigua. Slats deed mee aan de Talisker Whiskey Atlantic Challenge, de zwaarste roeiwedstrijd ter wereld, om geld in te zamelen voor medicijnen tegen kanker. De recordhouder heeft met de race geld ingezameld voor de Antoni van Leeuwenhoek Foundation. Nadat zijn moeder ernstig ziek werd en behandeld moest worden voor longkanker, merkte Slats dat medicijnen erg duur zijn. Met deze actie wil hij helpen medicijnen tegen kanker goedkoper te maken zodat een behandeling voor iedereen toegankelijk wordt. Na aankomst in de haven zei de roeier dan ook: „Dit is voor jou mama.”
De timmerman vertrok 14 december op zijn boot Peanuts van La Gomera op Las Palmas. Het vorige officiële record voor oceaanroeien (solo) stond op 49 dagen, 11 uur en 15 minuten. Slats heeft dat record dus echt heel goed verbroken. „Ik voelde me een beetje wankel toen ik aankwam, maar inmiddels gaat het goed”, zegt de 40-jarige Slats, die verbaasd is dat hij zoveel tijd van het vorige record heeft afgesnoept.
Geen pijn
Volgens hem heeft hij deze prestatie te danken aan een combinatie van goed materiaal, goede condities en een goede voorbereiding. „Ik heb ook geen pijn in mijn handen gehad, alleen nu even geen gevoel meer in twee vingers”, vertelt hij opgetogen.
In die maand op zee heeft Slats er nooit echt doorheen gezeten. Ook niet toen hij net in zijn bed kroop om een uurtje te gaan rusten en op dat moment „een walvis vol een klap aan de zijkant van mijn boot gaf”. Hij heeft het naar eigen zeggen twee keer mentaal zwaar gehad. „Maar in mijn zwaarste momenten dacht ik aan haar (zijn moeder, red.)”.
Billen
Voorlopig blijft Slats even bijkomen op de Antillen. Vooral zijn billen kunnen wel wat rust en ruimte gebruiken. Doordat hij constant in een nat stoeltje zat, hebben die zwaar geleden, vertelt Slats. „De puisten zitten erop, maar gelukkig geen zweren.”