Johan van Boven Sport 15 jan 2018, 14:32

Leestijd: 3 minuten

Advocaat heeft zelfde voorgevoel als bij Oranje

Op het kunstgrasveld van Het Kasteel stond maandagochtend een zwart Michelinmannetje. De capuchon van zijn gewatteerde jas ver over zijn hoofd getrokken en handen diep in de mouwen teruggetrokken, terwijl de windvlagen en slagregen tegen zijn gezicht sloegen. Dat doe je als 70-jarige trainer niet voor je plezier, zou je denken, maar Dick Advocaat geniet er juist van.

„Het was wel heel erg koud”, lacht Advocaat, vlak nadat hij heeft geklaagd over de temperatuur in de perskamer van Sparta. „Maar ik word sowieso gelukkig van trainen, anders zit ik de hele dag thuis. Het is erg leuk om met zo’n groep te werken en te kijken hoever we kunnen komen.”

Schreeuwen

De ex-bondscoach keert dinsdagavond tijdens de inhaalwedstrijd tussen zijn Sparta en Vitesse terug in de Eredivisie. In de tweede seizoenshelft moet Advocaat de Rotterdammers, nu op de voorlaatste positie op de ranglijst, voor degradatie behoeden. De laatste training greep hij aan om op de voor hem typerende wijze de boel nog even goed op scherp te zetten. Bijna bij elk balcontact van zijn spelers schreeuwde hij de longen uit zijn lijf. De ene keer positief (‘Wat een lekker bal zeg!’), de andere keer iets minder lovend (‘Zo’n pass kan toch niet!?’).

„Zoals je tijdens de training hebt kunnen zien is de beleving terug in de ploeg. Die was zo goed als helemaal verdwenen en dat is ook niet vreemd als je wedstrijd na wedstrijd verliest. Dan verdwijnt het vertrouwen en de strijd. De manier waarop de groep traint is voor mij wat dat betreft een belangrijke indicatie. Ik vind het heel positief dat er nu weer met beleving wordt getraind. Dat heb ik geprobeerd terug te krijgen door bepaalde oefenvormen toe te passen en met die gasten te praten. Ik heb ze duidelijk gemaakt dat ze echt wel aardig kunnen voetballen, omdat ze anders niet in de Eredivisie zouden rondlopen. Bovendien hoef je geen wereldploeg te hebben om tot een goed resultaat te komen. Met strijd en beleving kun je al een heel eind komen. Maar ik vind het overdreven om over een Advocaat-effect te spreken. Uiteindelijk zijn het de spelers die het op het veld moeten doen.”

Geen stress

Hij staat te trappelen om vanavond weer tijdens een wedstrijd op de bank te zitten. Die hunkering zal waarschijnlijk nooit uit zijn lijf verdwijnen. „Wedstrijden zijn het leukst. Sommige trainers zeggen dat ze daar stress van krijgen. Nou, ik dus niet. Daar ben je de hele week mee bezig geweest en dan zie je eindelijk hoe het uitpakt. En op basis van zo’n wedstrijd kun je weer verder aan de slag. Natuurlijk voel ik ook spanning, maar het levert bij mij totaal geen negatieve energie op. Eerder positieve krachten.”

Het is uiteraard een wereld van verschil, maar er is wel degelijk een parallel te trekken tussen zijn klus bij het Nederlands elftal en de opdracht bij Sparta. Als bondscoach moest hij in een korte periode het WK zien te bereiken, als coach in Rotterdam-West moet hij in een half seizoen degradatie zien te ontlopen.

Met een glimlach zei Advocaat: „Het zijn iets andere omstandigheden. Zowel bij Oranje als hier had en heb ik het idee dat het gaat lukken.” Het is voor de supporters van Sparta te hopen dat zijn voorgevoel dit keer wel overeenkomt met het uiteindelijke resultaat.