Johan van Boven Sport 3 jul 2017, 09:20

Leestijd: 3 minuten

Niet alle wielervrouwen houden van de Tour de France

Chris Froome? Nooit van gehoord. Alberto Contador? Zijn naam heeft ze wel een keer horen vallen. „Maar eigenlijk ken ik alleen Tom Dumoulin, omdat hij laatst tijdens een wedstrijd langs de weg zat te poepen”, lacht Jessica Bakker. De 30-jarige Amsterdamse zit twee keer per week op haar wielrenfiets, maar verder kan de sport haar gestolen worden. Geen haar op haar hoofd die eraan denkt om tijdens de Tour de France voor de buis te kruipen voor een urenlange etappe.

„Ik vind het gewoon geen boeiende sport om naar te kijken. Via mijn broer, vader, zwager en vriend krijg ik het een en ander mee, want zij kijken wel graag. Maar zelf vind ik het niet spannend. Eerst blijven de renners lang bij elkaar, dan rijdt er iemand ver vooruit en vervolgens halen ze hem met z’n allen weer in.”

Bijna een jaar geleden kocht Bakker haar eigen racefiets, aangestoken door haar mannelijke familieleden. „Toen toerde ik af en toe voor de gezelligheid. Via mijn blog en Instagram leerde ik al snel meer vrouwen kennen die graag wielrennen. Het is een relaxte manier om af te spreken, met hardlopen is dat toch net iets lastiger.”

Triathlon

Dit jaar pakt Bakker het fietsen een stuk serieuzer aan. Ze is hard aan het trainen voor de olympische triathlon van Barcelona in oktober. „Ik wil het gelijk goed aanpakken, daarom zit ik nu twee keer per week op de fiets. Ik ben nog geen snelle fietser, maar de lange afstanden gaan me goed af.”

Ondanks haar desinteresse zal ze zich deze weken niet ergeren als de tv vanuit Frankrijk beelden van fietsende mannen de huiskamer in spuwt. „Dan ga ik gewoon iets anders doen. Fietsen bijvoorbeeld.”

Verslaafd

Monica in den Eng stemt haar tv dezer dagen juist wel zo veel mogelijk af op de Tour de France. De 30-jarige Culemborgse is 36 weken zwanger en stort zich tijdens haar verlof volop in het Tourgeweld. „Ik kijk elke dag, terwijl het wielrennen mij vroeger niets deed. Mijn man Jeroen is wielerverslaafd, dus ik kon er niet helemaal aan ontkomen. Maar toen ik een eigen fiets kocht, ging ik ook de professionele wielerwereld beter volgen.”

In 2013 ging In den Eng met haar vriend mee naar Italië om hem te steunen tijdens een fietstocht voor de stichting Energy4All. In de Alpen begon het direct te kriebelen. „Ik kocht zelf een fiets en trainde al snel drie keer per week. Vooral het klimmen vind ik mooi. Het is prachtig om in Limburg, de Ardennen of in Frankrijk te trainen. En tijdens de Giro zag ik de bergen waar we zelf al jaren voor het goede doel fietsen.”

In den Eng verheugt zich dan ook het meest op de bergetappes van de Tour. „Dan kun je pas echt goed zien wie goed is en wie niet. Op die dagen worden de grootste verschillen in het klassement gemaakt.” Als een ware kenner strooit ze zelfs met namen van de grootste kanshebbers. „Ik denk niet dat Froome zomaar weer de Tour wint. Contador moet je nooit uitsluiten en ik verwacht veel van Richie Porte.”

Buik

Vanwege haar zwangerschap zit ze zelf al een paar weken niet meer op de fiets. Toen ze tegen haar eigen buik aan begon te schoppen, was het tijd om een wielrenpauze in te lassen. In den Eng kan niet wachten tot ze weer op de pedalen staat. „Ik hoop dat we in het najaar naar de Ardennen kunnen ofzo. Al hebben we dan wel een oppas voor die kleine nodig.”

Maar eerst elke dag languit op de bank genieten van de Tour de France.