Jeroen Haverkort Sport 6 mrt 2017, 06:25

Leestijd: 6 minuten

Inge de Bruijn: Ik vond mijn lijf verschrikkelijk

Viervoudig olympisch zwemkampioene Inge de Bruijn laat op Instagram vele kanten van haarzelf zien.

Wie zien we op deze foto?
Ik ben erg blij en trots, want ik ben opnieuw tante geworden. Ze is prachtig en heet Elyne. Ik heb nu in totaal zeven neefjes en nichtjes. Ik pas veel op. Dat vind ik ontzettend leuk om te doen, ik maak daar altijd tijd voor: filmpje kijken of naar de dierentuin of een kinderpremière gaan. En natuurlijk zwemmen. De oudste is nu achttien jaar en dat wilde ze vieren door op stap te gaan met tante Inge. Hartstikke leuk, maar wel een rare gewaarwording.

Heb je zelf ooit kinderen gewild?
Dat was lang een droom van mij, maar dat zit er denk ik niet meer in. Ik ben al 43 jaar.

Janet Jackson is ook op haar 50e moeder geworden…
De wonderen zijn de wereld niet uit, maar ik denk niet dat het er nog van komt. Ik heb destijds een bewuste keuze gemaakt door mijn hele leven op te offeren voor mijn sport. Er was geen plek voor, ik leefde een leven dat anders was dan voor een gemiddelde vrouw. Ik was altijd op reis. Daarna is het er nooit meer van gekomen. Ik heb geen spijt, want ik wilde de beste zwemster worden van de wereld. Daarom moest ik naar Amerika, waar ik tien jaar woonde en me heb laten afbeulen door coach Paul Bergen. Maar ik wist dat ik dat moest doen om mijn doelen te bereiken.

Dat vraagt om totale toewijding. Hoe moeilijk is dat?
Soms was dat heel zwaar. Ik was eenzaam, had geen sociaal leven. Maar het was een bewuste keuze. Dus moest ik concessies doen. Ik weet nog goed dat mijn opa overleed en ik van coach Bergen niet naar Nederland mocht om afscheid te nemen. Hij kende me door en door. Ik ben een gevoelsmens, een familiemens. Coach Bergen wist, als hij me liet gaan, dat het niet goed zou zijn. Het zou te veel afleiding betekenen en ik zou me daarna niet meer kunnen focussen.

Je dacht niet: ‘bekijk het maar, ik ga toch’?
Ik was even woedend op hem, maar hij wist dat het beter voor me was. Dat vertrouwen moet je hebben in je coach.

Wel met dit als resultaat…
Ja, hier ben ik zo ontzettend trots op. Het is niet niks om de meest succesvolle Nederlandse olympiër te zijn in de geschiedenis van de Zomerspelen. Op latere leeftijd komt pas echt het besef wat je hebt gepresteerd. De aanloop naar Athene was zwaar. Mijn tijden stagneerden. Op een gegeven moment was ik het gewoon zat. Ik wilde terug naar huis, terug naar mijn familie. Ik had heimwee en zat met mijn zus Jakline aan de telefoon. Zij weerhield me ervan om terug te gaan. „Dat kan niet, ik kom wel naar jou toe”, zei ze. Wekenlang stond ze om half vijf ’s ochtends op om met mij mee naar het zwembad te gaan. Daardoor kreeg ik weer een boost.

Wat is je mooiste medaille?
Alle titels zijn prachtig. Van mijn eerste goud op de clubkampioenschappen als 7-jarig meisje tot mijn laatste goud in Athene. Maar tijdens mijn gouden race op de 100m vlinderslag in Sydney vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Het was mijn lievelingsafstand, mijn eerste olympische goud, mijn hele familie was erbij en de eerste die mij een knuffel gaf was mijn broer Mattijs die met het waterpoloteam ook meedeed aan de Spelen.

Dit is een echte modellenfoto.
Ik zie mezelf niet als model hoor, maar ik vind het wel leuk om deze kant van me te laten zien. Ik heb zelfs ooit een modeshow mogen lopen in Monaco. De foto is gemaakt door Martika Avalon. Het is mooi dat ik gevraagd word en naast het zwemmen nu andere wegen in kan slaan. Mijn speciaalste shoot was trouwens voor Sports Illustrated. Van coach Bergen mocht ik zelfs later beginnen met trainen, zo trots was hij. Op de cover staan van SI telt in Amerika.

Wat vind je mooi aan jezelf?
Jeetje, dat vind ik moeilijk om te zeggen over mezelf. Naarmate je ouder wordt krijg je er meer vrede mee hoe je eruitziet.

Kom op…
Oké, als ik echt iets moet zeggen dan zeg ik mijn lach, haha.

Welke modellenfoto vind je nog meer mooi?
Deze. Het is een ander soort foto dan normaal, wat uitdagender.

Zit je nu prettiger in je vel dan toen je nog topsportster was?
Het zijn twee totaal verschillende fases in mijn leven. Dat gespierde lichaam van vroeger, die brede schouders, armen en benen, ik vond het verschrikkelijk. Maar het was noodzakelijk om te kunnen winnen. Soms voelde ik me net een beest. Coach Bergen zei altijd dat ik al met 1-0 voorstond als ik een bad binnenliep, dat sommige tegenstanders geïmponeerd door mij raakten. Nu is mijn spiermassa afgenomen en dat vind ik prettiger. Ik won zelfs met armpje drukken van mannen. Ik voel me nu meer een vrouw.

Op welk gebied ben je nog meer veranderd?
Topsporters zijn eigenzinnige mensen, egocentrisch ook. Dat moet ook om je doelen te bereiken. Dat egocentrische is eraf. De mensen om me heen zeggen dat ik nu leuker ben geworden om mee om te gaan. Dat vind ik een mooi compliment.

In welk opzicht ben je leuker geworden?
Ik ben zachter geworden, laat mijn emotionele kant zien en ben meer begaan met andere mensen. Ik kan meer genieten, daar was vroeger geen plek voor. Ik zit in de luxepositie dat ik nu dingen doe die ik echt leuk vind. Maar dat ik mee kan doen aan tv-programma’s of gevraagd word voor fotoshoots heb ik wel te danken aan het zwemmen.

Je bent een icoon geworden, er is een zwembad naar je vernoemd…
Bizar hè, dat het bad waar het voor mij als klein meisje begon nu mijn naam draagt? Ik vind het een enorme eer. Ik heb lang niet gezwommen, maar ben pas weer begonnen. Het voelt goed en vertrouwd.

We hadden je goed kunnen gebruiken in Rio…
Haha, dat niveau is te hoog gegrepen voor mij. Ik was voor het eerst als toeschouwer aanwezig in Rio. Ik had er, net zoals de rest van Nederland, meer van verwacht. Bij alle sporten lag het verwachtingspatroon erg hoog, niet alleen bij het zwemmen. Het geeft maar weer aan dat het niet makkelijk is om te winnen. Je leeft er als sporter vier jaar lang naartoe. Ik ken dat gevoel, leefde ontzettend mee. Als het dan niet lukt, baal je.

Heeft de zwembond jou ooit benaderd voor advies of iets dergelijks?
Ik ben een keer meegegaan op trainingskamp met de bond. Dat is erg goed bevallen, ik was daar om mijn ervaringen te delen, om tips te geven. Maar daarna ben ik niet meer gevraagd. Ik vind dat erg jammer. Ik had vroeger bijvoorbeeld faalangst. Ik plaatste me altijd als eerste voor de finale, maar uiteindelijk werd ik steeds vierde. Ik kon moeilijk omgaan met de intimidaties in de ready room. Maar ik heb geleerd hoe je daar mee om moet gaan.

Heb je nog wensen?
Ik ben content met mijn leven. Ik doe afwisselende en leuke dingen, zo geef ik geef clinics in binnen- en buitenland, houd motivatiespeeches en word ik vaak gevraagd als gezicht voor een bedrijf. Natuurlijk zijn er nog wensen. Opnieuw een eigen lifestyleprogramma presenteren, of een reisprogramma maken lijkt me leuk.