Erik Jonk Opvallend 6 aug 2022, 12:04

Leestijd: 5 minuten

Studenten zijn 88,5 uur (hollend) aan het traplopen voor het KWF: ‘Lekker even kapot gaan’

Moet jij er aan denken? 88,5 uur in estafesttevorm traplopen in een toren? Studenten van de Universiteit Twente (UT) wel, want zij zijn het op dit moment aan het doen. Voor het KWF (Koningin Wilhelmina Fonds) onder de naam Alpe d’Horst en het motto ‘Traplopen tegen kanker!’

Ze zijn met tweehonderd mannen en vrouwen sterk, daar in De Horst, het hoogste gebouw van de UT in Enschede. Hijgend en puffend, maar vol energie lopen zij de trappen van de vierde tot en met de twaalfde verdieping op en weer af. Wie weet gaf het nieuws van gisteren, ‘rechter vindt de studenten niet van de energietoeslag mogen worden uitgesloten’, hen wat nieuwe puf. Zij zijn bezig aan de laatste loodjes, want morgenmiddag om 15.00 uur is de finish.

Rennend traplopen voor het KWF

Mocht je denken: ‘Die studenten stappen rustig naar boven en weer naar beneden…’ Mis. Ze rennen, zo lang als lukt. 88,5 uur lang in hun roze sportshirts. Zo ook Stan van der Wel, (master)student Technische Bedrijfskunde en coördinator Promotie en Media van het uitputtende evenement.

Maandagochtend vroeg startten hij met zijn 199 medestudenten. 88,5 uur, dat is toch geen zeven dagen?, zul je zeggen. Van der Wel legt het uit, net nadat hij er zelf anderhalf uur traplopen voor het KWF op heeft zitten: „Non-stop was eerst wel de bedoeling. Traplopen tegen Kanker moest in de vakantie gebeuren, anders zou het te storend zijn voor colleges. Maar er wordt bijvoorbeeld tijdens de laatste nacht wel gelopen hoor. We starten dan rond 02.00 uur. Andere dagen gaan we de trappen op en af tussen 9.00 en 22.30 uur.”

Studenten konden zich opgeven in teams. De ploegen zijn allemaal ingedeeld in een loopschema, waarbij zij in estafettevorm als team een tijd lang door de toren hollen om vervolgens weer rust te krijgen. Op het moment dat Metro gisteren de livestream van het event bekeek, waren de universiteitstrappen al meer dan 2.500 keer bestegen.

Bedacht en gedaan in coronajaar 2020

Het is niet voor het eerst dat de studenten van Enschede zich voor het KWF in het zweet werken. In 2020 gebeurde dat voor het eerst. Zij hielden het toen met zestien huisgenoten 72 uur vol en haalden 11.000 euro sponsorgeld op (gistermiddag stond de huidige teller al op 22.000 euro). Stan van der Wel: „Het idee ontstond tijdens de lockdown. Een van de meisjes uit het huis had al eens meegedaan aan Alpe d’Huzes (lopen en fietsen voor het kankerfonds op de berg Alpe d’Huez in Frankrijk, red.). We zagen toen een video van iemand die hard trappen op rende en daarmee een record zette. Toen dachten we ‘kunnen we die Alpe d’Huzes niet nabootsen’? We hadden door die lockdown toch weinig te doen. Ja, het werd superleuk.”

Voor een wereldrecord traplopen gingen de studenten niet, maar wel voor aandacht en op die manier zoveel mogelijk donaties voor het KWF ophalen. Vijf jaar geleden liepen studenten van de Hogeschool Rotterdam ook de trappen op, maar toen waren zijzelf het goede doel. Voor elke trap in plaats van de lift, kregen zij één punt die zij in de schoolkantine in de vorm van goedkopere (gezonde) producten als fruit konden verzilveren.

Teller voor het KWF dik boven de 20.000 euro

Het geld ophalen zoals de studenten in Enschede dat doen, gaat tijdens de tweede editie meer dan prima. Tot gistermiddag was er zoals gemeld al meer dan 22.000 euro aan donaties binnen. Van der Wel: „Heel mooi, ja. We krijgen heel veel anonieme giften. Maar elk team heeft ook z’n eigen donatie-pagina. Die wordt veel onder familie en vrienden gedeeld. Door met veel mensen te lopen, kun je meer anderen bereiken en dat blijkt goed te werken.”

De steun voor het KWF loopt dus op rolletjes en zal energie geven, maar hoe zwaar is het letterlijke lopen zelf? Van der Wel: „Iedereen begint en denkt eerst ‘nou, valt wel mee’. Daarna voel je al snel dat die anderhalf uur lang gaat duren. Dan ga je een tijd een rollercoaster in. Zelf ben ik net ook helemaal tot het gaatje gegaan. Als het laatste half uur eenmaal begint, dan wordt de gedachte weer anders. En denk je ‘dat laatste stuk houd ik wel vol’. Het is sowieso zwaar, maar iedereen gaat er vol voor.”

Eens maar nooit meer?

Wie een week lang alleen maar trappen ziet, al weet je dat je het voor het KWF doet, zou ongetwijfeld ‘eens maar nooit meer’ kunnen roepen. Of klinken er ook al geluiden voor een derde editie en misschien wel 100 uur? Van der Wel weet het antwoord deels: „Het is net zoiets als met hardlopen, aan het einde geeft het toch een goed gevoel. Dan neem je je voor dat je het vaker gaat doen. En dat gebeurt natuurlijk niet, haha. Zo is het nu ook. Van de teams krijgen we alleen maar positieve reacties. Maar net als met dat hardloop-voorbeeld: een derde keer, ik weet het nog niet. Zou leuk zijn, dat is wat ik er over kan zeggen.”

Het KWF zal met een tweede editie van ‘Traplopen tegen kanker!’ in elk geval dik tevreden zijn. Een medewerker van het Koningin Wilhelmina Fonds schuift morgenmiddag aan bij de afsluitende barbecue en krijgt de cheque met nu nog onbekend maar hoog bedrag daarbij overhandigd. Kan Stan van der Wel daarna voorlopig geen trap meer zien? „Misschien even niet. Aan de andere kant: ik houd er wel van om af en toe lekker een beetje kapot te gaan.”

Eredivisie gaat van start! Aardige voetbalfeiten om het seizoen af te trappen