Iris Hermans Opvallend 1 mrt 2021, 15:45

Leestijd: 4 minuten

Arno is ten einde raad nu z’n zeldzame kuifcaracara Pino al een week zoek is

Al een week is Pino vermist: de zeldzame kuifcaracara van Brabander Arno Jansen. Hij slaapt er al een week niet meer van en denkt zijn Pino overal te horen piepen. Hij looft 500 euro uit voor degene met de gouden tip. Heel Loon op Zand en (verre) omstreken kijkt nu met hem mee en z’n telefoon staat roodgloeiend. Net zo rood als de snavel van Pino, als hij z’n baasje hopelijk gauw weer in de vleugels sluit.

Pino zag elke dag hoe zijn baasje Arno Jansen de volière opende en besloot op een dag dat hij het ook zelf kon. Die dag is nu ruim een week geleden. „Het is een héle slimme vogel”, omschrijft Arno Jansen hem. „En heel nieuwsgierig.”

Groot vogelhart

Arno geeft met zijn bedrijf Vogel Vlucht educatieve demonstraties, op zijn Whatsapp-foto staat hij met een imposante roofvogel en hij houdt meer vogels. Maar Pino heeft toch wel een bijzonder plekje in zijn grote vogelhart. Hij bracht hem met de hand groot, „ik heb een echte band met hem opgebouwd, hij betekent heel veel voor mij.”

Pino is pas een jaar oud, maar al een echte boef, „en een rotzakje, hoor”, omschrijft hij zijn vermiste vogellieveling met een weemoedige grijns. „Als ik in zijn volière bezig ben, probeert hij altijd m’n veters uit m’n schoenen te trekken, of hij trekt m’n haar eruit en trekt hij aan m’n oorlel.” Hij mist z’n ‘trekvogel’ elke dag meer, „ik denk ook overal zijn gepiep te horen.”

Pino-spotters

Heel ver weg kan hij niet zijn, meent Arno en als hij denkt als een kuifcaracara, dan zou Pino weleens vlakbij een groot meer in de buurt kunnen zijn, waar „een waterzuivering slash vuilnisbelt” zit. „Kuifcaracara’s zijn de kippen onder de roofvogels en scharrelen alles bij elkaar, dus ik denk dat dat wel een lekker plekje voor hem zou kunnen zijn.” Ook kreeg hij al drie meldingen van mensen die dachten Pino daar te hebben gespot, maar zijn zoekacties ter plekke waren tot nu toe tevergeefs.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=256754972612390&id=105467717741117

Beloning Pino

De roofvogelman heeft een beloning van 500 euro gezet op de gouden tip die hem naar z’n vogel leidt. „Ik hoop dat mensen nu nét even wat meer omhoog willen kijken. Of dat iemand in z’n achtertuin niet meteen denkt: ‘wat is dat voor raar beest, ga weg’, maar er een foto of filmpje van maakt en mij dat doorstuurt.” Want herkent Arno vervolgens Pino, dan is hij er als de kippen bij. En helemaal niet erg als de vogel dan weer even is gevlogen, „als ik daar in de buurt op m’n valkeniersfluitje blaas en z’n naam roep, weet ik honderd procent zeker dat hij bij me terugkomt.”

Z’n inbox van zowel Facebook als z’n telefoon zit boordevol meldingen van mensen die denken Pino te hebben gezien, zeker nadat Omroep Brabant z’n oproep heeft gedeeld. „Ik ben heel blij dat iedereen zo met me mee kijkt, maar ik word nu wel een beetje overspoeld…” Zo ook van mensen die schrijven dat ze ‘een grote vogel ofzo’ hebben gezien, „ik hoop daarom dat mensen een foto of filmpje kunnen maken, zodat ik meteen kan zien of het onze Pino is.”

Hoop

Natuurlijk schiet er ook weleens door z’n hoofd dat Pino niet meer terugkomt. „Maar ik blijf hoop houden. Het is een zeldzaam beestje dat wel op moet vallen.”

Hij is tussen de 50 à 60 centimeter groot en heeft in de lucht een spanwijdte van wel 130 centimeter. Je kunt hem herkennen aan de spierwitte punten van zijn vleugels en staart, omschrijft hij hem. En is Pino opgewonden, dan wordt zijn snavel vuurrood. Of eigenlijk z’n neusdop, licht Arno toe. En dat kan door eten komen, of door gevaar, en hij krijgt ook een rode neusdop als hij Arno ziet. „We hebben gewoon een hele bijzondere band.”

Dit vogeltje blijkt na 180 jaar toch niét te zijn uitgestorven

Knuffelkuifcaracara

Wat hij doet als hij Pino weer terugziet? Hij wordt er even stil van. „In de valkerij is het knuffelen van vogels taboe, maar reken maar dat ik Pino een dikke aai over z’n hoofd geef en hem heel lang onder z’n kinnetje krab. Dat vindt-ie lekker.” En nee, zeker geen corrigerend tikje voor de vogel, omdat hij hem gesmeerd is. Dat zou nooit in de Brabander opkomen, „ik zou ook veel te blij zijn om onze Pino weer te zien.”

Tientallen mensen liepen de papegaaienziekte op na uitbraak