Slachtoffer ongeluk gebruikt geamputeerd been als decoratie
Deze vorm van decoreren zie je niet elke dag (of tot nu toe nooit). De 24-jarige Justin Fernandes is het slachtoffer geworden van een zogenoemde hit and run. De aanrijding zorgde ervoor dat een been geamputeerd moest worden. Het been is door experts van het Prehistoria Natural History Center (PNHC) in Toronto weer in elkaar gezet, meldt Metro UK.
Afgelopen week heeft het PNHC zijn eigen botten aan hem overhandigd. Justin: „Het inspireert om door te gaan.”
Aangereden door een motor
De Canadees verloor zijn rechterbeen nadat hij in juli door een motor werd aangereden. Het ongeluk was zo erg dat Jason bijna doodbloedde langs de weg. Hij legde aan de krant uit hoe hij in een Facebookgroep een grap maakte dat hij zijn been zou laten prepareren. „Dit was eigenlijk mijn sluiting. Dit is hoe ik wilde rouwen”, meldt hij in Metro UK.
Justin onderzocht waar hij zijn idee kon laten realiseren. Uiteindelijk vond hij een bedrijf, maar die vroeg hem 15.000 Canadese dollars (omgerekend zo’n 9560 euro) voor de opmerkelijke klus. Dat lag buiten het bereik van Jason. Gelukkig voor de jonge Canadees zag een medewerker van de PNHC de post. Als hij serieus was, werd de klus voor hem geklaard.
Experts in samenstellen van dierenskeletten
Hoofddirecteur Ben Lovatt zegt dat zijn experts gewend zijn om skeletten van dieren samen te stellen voor displays. Lovatt: „Iedereen geneest op zijn eigen manier van een tragisch incident. Hij probeerde een manier te vinden om het af te sluiten, een manier om zich weer heel te voelen. En dit was een unieke manier om dat te doen.”
„Het was onze bedoeling om een schoon en mooi stuk te leveren, om hem te helpen opnieuw verbinding te maken en te genezen van zijn trauma. In plaats van er een soort ‘freakshow’ van te maken”, vertelt Lovatt. Na stapels papierwerk werd het been opgehaald bij een uitvaartcentrum, werd het schoongemaakt en kon het samenstellen beginnen.
‘Hé, dat is je been’
Voor de preparatie van het been zijn geen kosten in rekening gebracht. De directeur geeft aan dat hij en zijn mensen ervan genoten hebben om tijd met Justin door te brengen en zijn wens voor het been te bespreken. Justin kreeg enkele dagen geleden eindelijk het eindresultaat te zien en was erg blij met het ‘onwerkelijke’ resultaat.
„Ik moet mezelf er soms even aan herinneren, zo van ‘Hé, dat is mijn been’.” Justin kon twee maanden geleden nog helemaal niet lopen. „Het kost veel wilskracht, maar het kan lukken. Dit is niet het einde, mijn leven is niet voorbij.”
Lees ook: Plastic in placenta’s van vrouwen, het toppunt van plasticvervuiling