Redactie Metro Opvallend 17 aug 2020, 18:59

Leestijd: 6 minuten

Dit zijn de laatste maaltijden van doodstraf-gevangenen in Amerika

Stel, je kunt nog één laatste maaltijd nuttigen voordat je leven voorbij is. Wat kies je? De Amerikaanse Jackie Black fotografeerde 23 laatste maaltijden van gevangen die op de doodstraf wachtten.

In meer dan de helft van de Amerikaanse Staten geldt namelijk nog steeds de doodstraf. Black wil met haar project Last Meal dit rechtssysteem onder een vergrootglas leggen en fotografeerde daarvoor verschillende maaltijden die gevangenen nuttigden voordat ze de doodstraf ondergingen.

Vraagtekens bij het rechtssysteem

In een statement over haar kunstproject legt Black uit: „Hoe zou het voelen om een laatste maaltijd te nuttigen vlak voor de doodstraf, die je kreeg voor een misdrijf dat je wel of niet pleegde?” Volgens haar kan een foto van die maaltijd de ervaring van het moment weerspiegelen. „Wellicht moeten we vraagtekens zetten bij ons huidige rechtssysteem. En misschien kunnen we ons inleven met de veroordeelde. ”

Voor haar project maakte de fotografe 23 maaltijden na die daadwerkelijk werden aangevraagd door geëxecuteerde gevangenen in Texas. De foto’s worden momenteel tentoongesteld in The Parrish Museum in New York. Ook verzamelde Black achtergrondinformatie van de veroordeelde criminelen. Met daarbij hun opleidingsniveau, beroep en hun laatste woorden.

Geen alcohol of tabak

Zelf zou Black als laatste maaltijd kiezen voor gefrituurde kip, zwarte bonen, aardappelpuree, Japanse ramen en een broodje met kreeft. Tijdens deze gebeurtenis mag volgens het Amerikaanse rechtssysteem geen alcohol of tabak genuttigd worden. Iets wat Black zelf wel aan haar laatste maaltijd had willen toevoegen.

De maaltijden die Black vastlegde variëren van junkfood tot aan een appel. We zetten een aantal bijzondere foto’s op een rijtje met het bijbehorende verhaal. Wil je de foto’s zelf bekijken? Klik dan hier.

• Cheeseburgers, patat en ijs
  David Wayne Stoker ondergaat de doodstraf op 16 juni 1997. Hij kreeg acht jaar onderwijs en was timmerman. Zijn laatste verklaring was: „Ik voel mee met uw verlies… maar ik heb niemand vermoord.”
• Gefrituurde kip, patat en witbrood
  Anthony Ray Westley wordt op 13 mei 1997 geëxecuteerd. Ook hij ondergaat acht jaar onderwijs en werkte als arbeider. Zijn laatste woorden: „Ik wil dat jullie weten dat ik niemand heb vermoord. Ik hou van jullie.”
• Rijst met bonen en groente, tomatensoep met crackers en cola
  Thomas Andy Barefoot ondergaat op 30 oktober 1984 zijn straf. Zijn opleiding is niet bekend en hij werkte als arbeider op een booreiland. Zijn laatste verklaring was: „Ik hoop dat we op een dag terugkijken op het kwaad dat we momenteel aandoen. Net als de heksen die we ooit verbrandden op de brandstapel. Ik wil dat iedereen weet dat ik geen wrok koester. Ik vergeef iedereen. Ik hoop dat iedereen die ik iets heb aangedaan mij vergeeft. Ik heb de hele dag gebeden om de bitterheid uit het hart van de vrouw (van het slachtoffer) te verdrijven. Omdat die bitterheid, die in haar hart zit, haar naar de hel zal sturen net als elke andere zonde. Het spijt me voor alles wat ik ooit iemand heb aangedaan. Ik hoop dat ze me zullen vergeven.”
• Een appel
  James Russell krijgt op 19 september 1991 de doodstraf. Hij heeft tien jaar onderwijs gehad en werkte als muzikant. Zijn laatste woorden zouden drie minuten geduurd hebben, maar werden niet geregistreerd.
• Cornflakes 
  Jeffrey Allen Barney wordt op 16 april 1986 geëxecuteerd. Informatie over zijn opleiding en beroep zijn niet bekend. Zijn laatste woorden: „Ik heb spijt voor wat ik heb gedaan. Ik verdien dit. Jezus vergeef me.”
• IJs
  Johnny Frank Garrett ondergaat op 11 februari 1992 zijn straf. Hij kreeg zeven jaar onderwijs en werkte als arbeider. Hij zegt in zijn laatste verklaring: „Ik wil graag mijn familie bedanken voor hun liefde en zorg. En de rest van de wereld ‘mag mijn kont kussen’.”
• Gefrituurde kip, witte kadetjes, bonen, kaas BBQ chips en cola
  William Prince Davis krijgt de doodstraf op 14 september 1999. Hij kreeg zeven jaar onderwijs en werkte als dakdekker. Zijn laatste woorden: „Ik wil graag tegen mijn familie zeggen hoeveel spijt ik heb, in mijn ziel en hart, voor de pijn en ellende die ik heb veroorzaakt. Ik wil graag alle mannen uit de dodencel bedanken voor hun liefde de afgelopen jaren.” Hij vervolgt: „Ik hoop, door mijn lichaam te doneren aan de wetenschap, dat sommige delen daarvan kunnen worden gebruikt om iemand te helpen. Dat is alles wat ik te zeggen heb, bewaker. Oh, tot slot zou ik willen zeggen: Hoe zit het met die cowboys?”
• Een zakje snoep
  Gerald Lee Mitchell krijgt 22 oktober 2001 de doodstraf. Hij zit daarvoor tien jaar op school en werkte later als timmerman. Zijn laatste woorden: „Ik het spijt van de pijn. Ik heb spijt voor het leven dat ik u heb ontnomen. Ik vraag god om vergeving. En ik vraag u hetzelfde. Ik weet dat het zwaar is. Maar ik heb spijt van wat ik heb gedaan.”„Aan mijn familie, ik houd van jullie allemaal. Wees sterk. Weet dat mijn liefde altijd bij jullie is, altijd. Ik weet dat ik naar huis ga om bij de Heer te zijn. Laat tranen van geluk voor mij.”
• Geen laatste maaltijd
  Robert Anthony Madden sterft op 28 mei 1997. Hij zat twaalf jaar op school en werkte daarna als kok. Hij vraagt of zijn laatste maaltijd aan een dakloze geschonken kan worden. Zijn laatste woorden: „Ik bied mijn excuses aan voor uw verlies en pijn. Maar ik heb die mensen niet vermoord. Hopelijk, leren we allemaal iets over onszelf en over elkaar. En stoppen we met de cyclus van haat en wraak en leren we te waarderen wat er werkelijk gaande is in de wereld. Ik vergeef iedereen voor dit proces, wat niet lijkt te kloppen.”
• Gefrituurde uienringen en kip. Met patat, worteltjes, sla en cola. 
  James Beathard ondergaat op 9 december 1999 de doodstraf. Hij kreeg vijftien jaar onderwijs en werkte als een motormonteur. Na zijn proces herriep de kroongetuige van de aanklager zijn getuigenis en drie leden van de ‘paroolcommissie’ ( een commissie die de voorwaardelijke vrijlating van gevangenen bevestigt) adviseerden tot genade. Zijn laatste woorden: „Ik wil beginnen met waardering uit te spreken voor de liefde die ik kreeg van mijn familie. Geen enkele man in deze wereld heeft een betere familie dan ik. Ik heb de beste ouders in de wereld. Ik heb het mooiste leven gehad dat iemand ooit had kunnen hebben. Ik ben nog nooit zo trots op iemand geweest als op mijn dochter en zoon.”
  Hij vervolgt: „Er zijn een paar zaken waar ik het over wil hebben, aangezien dit een van de weinige keren is dat mensen zullen luisteren naar wat ik te zeggen heb. De Verenigde Staten is een plek waar geen respect is voor het menselijk leven. Mijn dood is slechts een symptoom van een grotere ziekte. De regering moet op een gegeven moment wakker worden en stoppen met het vernietigen van andere landen en het vermoorden van onschuldige kinderen. De aanhoudende embargo’s en de sancties tegen landen als Iran, Irak, Cuba en andere landen, veranderen de wereld niet en doen onschuldige kinderen pijn.”
  „Misschien nog belangrijker is wat we met het milieu doen. Dit is nog verwoestender omdat, als we doorgaan met wat we nu doen, het niet uitmaakt hoe we met elkaar omgaan, simpelweg omdat iedereen op de planeet verdwijnt. Een van de weinige manieren om de waarheid op deze wereld te achterhalen, of mensen zullen weten wat er gebeurt, is als we persvrijheid blijven aanmoedigen. Ik zie dat de media worstelt met hun bestaansrecht als vrije instelling.”

De expositie is tot 31 januari 2021 te zien in het Parrish Art Museum in New York.