Quirine Brouwer Opinie 6 dec 2021, 18:03

Leestijd: 2 minuten

‘Ik liet mijn DNA testen op etniciteit en heb er nu 4.224 familieleden bij’

„Jij bent zeker niet helemaal Nederlands.” Redacteur Quirine Brouwer kan zich niet herinneren hoe vaak ze deze opmerking in haar leven heeft gehoord. Zo vaak, dat ze zelf ook een beetje nieuwsgierig werd. En dus liet ze haar DNA testen op etniciteit.

De resultaten waren echter niet wat ze verwachtte…

DNA testen op etniciteit

Spaans, Italiaans, Frans, Turks, Grieks, Afghaans en Indonesisch: ik heb bijna alles wel een keer langs horen komen. Op vakantie word ik vaak verward voor een landgenoot en moet ik me in het Engels verontschuldigen dat ik toch echt de taal niet spreek. Met een huid die in de zomer snel zongebruind en olijfkleurig wordt en een donkere, volle bos haar zijn mensen regelmatig verbaasd om te horen dat ik honderd procent Nederlands ben. Maar… is dat wel zo? Toen MyHeritage vroeg of ik interesse had om een DNA-etniciteitstest te proberen, zei ik natuurlijk ja. Wie weet wat voor geheimen er in mijn stamboom verborgen zitten!

Verrassende resultaten

Zo gezegd, zo gedaan. Ik deed de test en wachtte vol spanning op de resultaten. Toen die na een paar weken in mijn mailbox verschenen opende ik ze vol enthousiasme en… huh? 63,2 procent Noord- en West-Europees, waarvan het grootste deel Nederlands. Daarnaast 21,6 procent Engels en 14,2 procent Schots, Iers en Welsh. Dat liet nog 1 procent over voor een mogelijke DNA-match met West-Azië (Turkije, Irak en Iran).

Die 1 procent maakte me natuurlijk wel nieuwsgierig, en ik nam contact op met Willeke Binnendijk, country manager MyHeritage Nederland. Zij moet me echter ook teleurstellen: „Hoe hoger het percentage, hoe meer je mag vertrouwen op de accuraatheid van de resultaten. Lage percentages zijn minder definitief en meer speculatief.” Die 1 procent zegt dus eigenlijk ook niet zoveel. Binnendijk kon dan ook niet zeggen of daar mijn verwarrende uiterlijk vandaan komt. „Dat valt moeilijk te zeggen, dat zal per individu verschillen.”

Duizenden familieleden

Gewoon een aardappelvreter, dus. Maar toen kreeg ik via Instagram ineens een bericht van iemand die een DNA-match bleek te zijn. Hij vertelde dat zijn moeder veel familie in Frankrijk heeft en dat ik ‘ook wel een Frans tintje’ had (goh). Die 63,2 procent Noord-Europees in mijn resultaten kon dus ook heel goed een significant deel uit Frankrijk betekenen.

Na dit bericht besloot ik me eens goed in de DNA matches te verdiepen, en wow: dat zijn er 4.244. Dat is ineens een heleboél familie om op je verjaardag te kunnen uitnodigen. De lijst gaat van eerstegraads nichten tot aan verre neven waar ik slechts 0,1 procent DNA mee deel. Spaanse, Franse, Zweedse, Duitse, Engelse en Turkse namen komen in de lijst voorbij. Ondanks dat mijn DNA weinig grote geheimen heeft onthuld, voelt dit toch wel heel gezellig, die duizenden mensen over de hele wereld die een klein beetje bij mij horen.

Vrouw uit India leert op 104-jarige leeftijd lezen en schrijven