Europa is een meisje!
Iedereen is boos omdat een vrouw, door vriend en vijand omschreven als incapabele vrouw, de baas van de Europese Unie is geworden. In plaats van onze eigen eurofiele Hans Brusselmans. Een man die wijvengedrag vertoont door zich nergens te vertonen en geheel tegen zijn principes in mediastilte houdt – in alle talen die hij spreekt. Ja, Frans Timmermans is van zijn troon gestoten en doet een Hillary’tje, mokkend op zijn hotelkamer dat hij heeft verloren. Van een vrouw nota bene.
Tijd om de roze olifant in de politiek te benoemen: politiek is een verzamelplek voor brandhout. Een soort TBS-kliniek waar mensen werken die maar één belang voor ogen hebben: hun eigenbelang. Een eigenbelang dat zich het beste laat omschrijven door het vergaren van macht, het uitoefenen van macht en het schijt hebben aan alles en iedereen die het vullen van de eigen zakken in de weg staat: de belastingbetaler.
Zelden kom je mensen in de politiek tegen die er zitten voor de modaal verdienende Nederlander. En als je ze al tegenkomt, krijgen ze een cordon sanitaire en wil niemand met ze samenwerken omdat ze tegen alle afspraken in wél benoemen wat er mis is met ons Nederland. De handlangers van deze mensen heten politiek journalisten. Vandaar dat nu overal te lezen valt dat Ursula von der Leyen een vrouw is met een politiek vastgelopen carrière die overal waar ze voet zette, een puinhoop achterliet.
Die puinhoop is exact de mores die hoort bij politiek.
Andere puinhopen, zonder uitputtend te willen zijn: Eric Wiebes ‘reorganiseert’ de belastingdienst, smijt met belastinggeld en wordt gepromoveerd tot minister van Economische Zaken.
Ivo Opstelten vertoont alle tekenen die bij oud-zijn horen maar zijn positie als minister van Justitie werd maar gehandhaafd en gehandhaafd.
Stef Blok spreekt als hij denkt dat microfoon uitstaat taal die we in heel Nederland begrijpen maar in functie als minister van Buitenlandse Zaken mag hij vooral ons voor blijven liegen.
Halbe Zijlstra liegt en krijgt een zachte landing bij VolkerWessels.
Mark Habers doet politiek correct met cijfers over criminele asielzoekers; ook voor hem ligt er ongetwijfeld een fantastische carrière in het verschiet.
Politiek is een laatste toevluchtsoord voor vastgelopen carrières. Het is de plek waar je geen opleiding nodig hebt om drie keer modaal te kunnen verdienen. Het is de plek waar mensen met visie en gemeenschapszin horen te werken, niet de plek waar opportunisten horen te zetelen en al helemaal niet de plek waar je vrouwen moet aannemen omdat ze nou eenmaal vrouw zijn. Politiek is het kiezen tussen twee kwaden: blij zijn dat de eurofiele Frans Timmermans niet de baas over ons Europa is geworden of blij zijn omdat het vrouwenquotum tot het bovendrijven van brandhout leidt – maar het is wél een vrouw?!
Trouwens, volgens de Griekse mythologie wás Europa ook echt een meisje. En de opportunist die Frans Timmermans is, komen gelijk Zeus en andere mannen vanzelf weer bovendrijven.