Ebru Umar Opinie 26 mrt 2019, 08:52

Leestijd: 3 minuten

Verzet

Of ik wilde meewerken aan het boek Palet van Verzet. Een boek over het verzet van vrouwen in en na de Tweede Wereldoorlog. Het zouden portretten worden van vijf nog levende verzetsvrouwen: Selma Velleman (betrokken bij Westerweelgroep), Joke Folmer (helper van piloten en Joden), Mia Lelivelt (verbergt samen met vader Martin piloten en ontvluchte krijgsgevangenen), Betty Polak (echtgenoot Philip de Leeuw is hoofd van een knokploeg in Bilthoven); de vijfde, Freddie Oversteegen (gewapend verzet, samen met zus Truus en Hannie Schaft) is net overleden. Met daarnaast portretten van vrouwen die zich anno nu op hun wijze verzetten tegen ongelijke behandeling en onrecht.

Wow.

Dat ik daar tussen mag staan.

Vereerd.

Haatmails stromen binnen

En zo werd ik geïnterviewd, gefotografeerd en reist mijn portret samen met die van de andere vrouwen door Nederland. Morgen is de opening van de tentoonstelling Palet van Verzet in de Gemeentebibliotheek Rotterdam. In het kader van de boekenweek gaat daar een paneldebat aan vooraf met (oorlogs)journalist Bette Dam en emeritus hoogleraar Gender en Etniciteit Gloria Wekker.

Zoals het dan gaat, stromen de haatmails binnen.

Niet bij mij maar bij de organisatie. En Facebook.

Over de hatertjes haal ik mijn schouders op. What ever. Ze raken me niet. Maar het wordt een ander verhaal als ze gaan dreigen. Dusdanig dreigen dat er morgenavond beveiliging is ingehuurd om dat hele debat over vrijheid en verzet mogelijk te maken. Mij (mond)dood maken is hun uitdaging.

Zeg me maar af

Debatteren over vrijheid en verzet onder ingehuurde beveiliging. Wees er maar trots op dreigertjes. Organisatie in rep en roer: gemail en overleg. Extra kosten en overleg. Mij afzeggen? Ai, hoe zit het met de vrijheid van meningsuiting dan? Je mag mij altijd afzeggen, sterker nog toen ik geïnformeerd werd over ingehuurde beveiliging was dat ook het eerste wat ik zei: “Wil je me afzeggen?”. No way, zei Simone Jacobs van de Stichting Aletta en schrijfster van het boek. “Ik heb me sterk gemaakt voor jouw aanwezigheid. Het is hier geen Nazi Duitsland 1939. De bibliotheek heeft besloten beveiliging in te huren.” Simone is het gewend; ze is Joods. “Of vind jij het eng?”. Nee joh. Ik vind het erg dat iedereen op kosten gejaagd wordt om mijn aanwezigheid en veiligheid te garanderen.

Vrijheid geldt voor mij én mijn hatertjes. Vrijheid geldt voor Thierry, Theo, Wilders én hun tegenstanders. Voor iedereen. Je mag me haten – ik lig er geen seconde wakker van. Maar je blijft van me af. Je raakt me niet aan en je zorgt ervoor dat ik veilig m’n leven kan leiden. Zoals iedereen in dit land. Dat het concept vrijheid inhoudt dat zowel hatertjes en hun objecten van affectie recht op vrijheid hebben, wil niet doordringen tot de mentaal uitgedaagden die in geweld de oplossing van alles zien. En alleen daarom al ben ik er trots op onderdeel uit te maken van het Palet van Verzet. Vrijheid is niet vanzelfsprekend en tegenwoordig al helemaal niet gratis. Maar het debat morgenavond wél. Knappe m/v die me daar weghoudt.