Ebru Umar Opinie 5 mrt 2019, 07:00

Leestijd: 2 minuten

Heilstaat Holland

Het witte scherm staart me aan. Dreigend is het niet, het is gewoon wit. Mijn vingers willen wel, maar hebben geen idee waar te beginnen.

De MinPres snapt dat Groningers boos zijn op de politiek, valt te lezen in Metro. De meegaandheid van de MinPres is groots. Het is ook een debattechniek: omarm je vijanden. Geef je tegenstanders gelijk. ’Ik zou ook kwaad zijn op de politiek’, beaamt hij. Kan iemand de man vertellen dat hij de politiek is? Dat hij, in de optiek van kiezers, toch op de juiste positie zit om te voorkomen dat Groningers boos zijn ‘op de politiek’?

Ook Groningers hebben stemrecht, dat ze op 20 maart zullen uitoefenen. Erger nog: ook Groningers zijn Nederlanders van wie de rest van Nederland wél vindt dat het tijd wordt om deze mensen te helpen, te compenseren en uit de ellende te halen. Dus waarom lost het hoofd van ‘de politiek’ dit Groningse drama niet op? Blijkbaar is de KLM uit de klauwen van Air France redden of de leugen van het klimaatakkoord hypen, net wat sexier.

In de Telegraaf staat dat een Edese IS-jihadiste dertig maanden gevangenisstraf krijgt omdat ze lid was van een terroristische organisatie en voorbereidingshandelingen trof met een terroristisch oogmerk. Met andere woorden: een vijand van het vrije leven in Nederland krijgt 30 maanden gevangenisstraf, waarvan tien voorwaardelijk, omdat ze fangirl was van onthoofdingen en verkrachtingen. Pas toen haar broer ervoer dat vrijheid van meningsuiting in het kalifaat niet is weggelegd tegen superieuren en onthoofd werd, kreeg ze twijfels bij de club. 20 maanden voor mensen met zieke gedachten, zieke handelingen en verhuisplannen richting Kalifaat. Zou een betere straf niet een enkeltje Kalifaat zijn, met intrekking van het Nederlandse paspoort, zodat de kans om onze straten onveilig te maken pas écht moeilijker gemaakt worden?

Uiteraard wordt ook deze week weer gediscrimineerd in Nederland. Een jihadist vindt het intrekken van zijn Nederlandse paspoort discriminatie. Tuurlijk. Discriminatie is het toverwoord; het is een wonder dat Sylvana Simons of de Denk Boys de jihadi’s nog niet omarmd hebben. Met de verkiezingen in aantocht en wetende dat ook IS-sympathisanten stemrecht hebben, is dat slechts een kwestie van tijd. Raar wel dat alleen de samenlevinghatende jongens en meisjes janken over discriminatie en er toch voor kiezen om hier te blijven. Maar ja, gelijk hebben ze. Het aanpassingsvermogen van Nederlanders aan de overheersers van morgen is immers extreem groot. Tenzij het verkiezingstijd is hè, dan moeten zij zich opeens van onze MinPres ‘invechten’ en wil hij mensen slaan. Maar op alle andere momenten moeten we er met z’n allen de schouders onder zetten. Of zo.

Het witte scherm is inmiddels niet zo wit meer. En hoewel ik nog steeds niet weet waarover ik moet schrijven, weet ik één ding wel. Wij kunnen ‘de politiek’ wél veranderen. Op 20 maart. Het is blijkbaar tijd om de MinPres te laten zien hoe dat moet.