I have to change to stay the same
I have to change to stay the same.
Dat staat in Rotterdam op het gebouw van de Willem de Kooning kunstacademie. Het is een quote van de naamgever zelf, kunstschilder Willem de Kooning, ooit geboren in Rotterdam, en de quote fascineert me al jaren. Het is namelijk heel erg waar. Om jezelf te blijven, moet je af en toe veranderen. Stilstand is achteruitgang, niet waar?
Alle verandering is moeilijk. Het maakt dat je risico’s moet nemen. Het kost veel energie en uithoudingsvermogen. Daarnaast moet je enorme hoeveelheden zelfvertrouwen kunnen opbrengen om wezenlijke dingen te veranderen in je leven.
Ik weet niet of ik goed ben in verandering. Ik heb wel veel zelfvertrouwen en ook heel veel uithoudingsvermogen. Maar ik doe al een paar jaar precies hetzelfde. De laatste tijd begint me dat een beetje op te breken. Ik betrap mezelf erop dat ik niet meer altijd mezelf ben, dat ik soms een rol speel, dat ik zo nu en dan een soort karikatuur van mezelf word. Ik weet dat ik moet veranderen om weer mezelf te worden. Maar waar begin ik?
Ik zoek het soms in fysieke, uiterlijke dingen. Dan scheer ik m’n baard af (ik hou van m’n baard), koop ik een andere pet (ik vind m’n oude pet echt heel erg fijn) en zet ik een zonnebril op (ik draag nóóit zonnebrillen). Maar daar zit het ‘m uiteindelijk niet in. Niet echt. Het zit ‘m denk ik uiteindelijk in passie. Dat je terugvindt wat je echt vrolijk maakt en waar je al je tijd aan wilt besteden, zelfs je vrije tijd.
Veranderen om jezelf te blijven. Hoe deed Willem de Kooning dat dan? Ik las ergens dat hij tot op hoge leeftijd zichzelf probeerde te verrassen. Elke dag. Hij rekende min of meer op die verrassingen. En daarmee begon hij vrij te associëren. Vrij denken. Geen ingesleten patronen aflopen. Zo bleef het fris. Zo bleef hij creatief en vernieuwend. Maar hij bleef altijd zichzelf. Hoe moeilijk of vervelend het leven ook is, om het beter te maken moet je altijd op zoek naar iets moois in jezelf.