Ik zal niet te veel reclame maken
Vandaag komt m’n vierde dichtbundel uit. Ik zal er niet te veel reclame voor maken hier, want dat mag denk ik niet van de baas, maar de titel is ‘Vier de liefde’ en voor twaalf euro is een bundeling van 120 versjes helemaal voor jou. Verkrijgbaar bij de betere on- en offline boekhandels.
Zo’n boekje. Hart en ziel zit er in zo’n boekje. Ongetwijfeld gaan er mensen zijn die het kut gaan vinden, waar ik nu al bang voor ben, de eeuwige onzekerheid van de kunstenaar. En ook heel veel mensen vinden het vast geweldig, waar ik ook bang voor ben. In elk geval zal ik niet te veel reclame maken, maar voor twaalf euro weet je zelf of je het goed of slecht vindt.
Hart en ziel. Ik heb alles gegeven voor dat boekje. Vroege ochtenden, eenzaam naar buiten kijkend, dichtend. Late nachten dronken in de kroegen, dichtend. Denken aan haar, dichtend. Langs de kade wandelend, naar de golven van de zee kijkend, dichtend. Alles stond een klein jaar in het teken van dat boekje, dat dus ‘Vier de liefde’ heet en vanaf vandaag verkrijgbaar is. Twaalf euro. Maar ik zal niet te veel reclame maken.
Afgelopen zaterdag kreeg ik ‘m met de post thuis. Een flinke doos vol boekjes. M’n foto op de achterkant. Het is de vierde keer dat ik dat meemaak. De geboorte van een boek. Maar het is nooit hetzelfde. Het zal ongetwijfeld niet hetzelfde zijn als de geboorte van een kind, ik zou het niet weten, ik heb geen kinderen, maar alle emoties die ik heb komen er bij kijken. En dan vandaag ligt dat kind in de winkel (voor maar twaalf euro dus, maar ik zal niet te veel reclame maken) en is het de wereld in, is het niet meer van mij. Vrij om bekritiseerd te worden, om van gehouden te worden, om stuk te lezen, om mee te dragen, om op het toilet te leggen, om naast het bed op het nachtkastje te liggen.
Maar ik zal dus niet te veel reclame maken. Jullie zien ‘m vanzelf liggen, in de winkel, voor maar twaalf euro. Vier de liefde.