Elfie Tromp Opinie 6 dec 2018, 06:00

Leestijd: 2 minuten

Johan Derksen is een oude man

Die Johan Derksen, met zijn zeventig jaar en smoezelige nicotinesnor, wie had gedacht dat hij nog eens trending zou worden? Onder de hashtag #SorryJohan overspoelde Twitter afgelopen week met verhalen van homoseksuelen en lesbiennes die níet zo gemakkelijk uit de kast konden komen als Johan het hun voorhield. Zijn kortzichtige opmerking ‘Dan moeten ze maar meer karakter hebben’, wordt beantwoord door schrijnende voorbeelden van dagelijkse uitsluiting, geweld en spot.

Johan Derksen is al jarenlang het sjabloon van de vervelende oom die je vraagt aan zijn vinger te trekken tijdens het kerstdiner. Altijd maar dezelfde grapjes. Je kunt wegzappen als hij weer aan een of andere tafel zit te vegeteren, je schouders ophalen en denken ach: ieder moment zullen die sigaren wel hun effect op hem hebben. Het is dan ook een eer dat men het de moeite vindt om hem echt serieus te nemen.

Als je ergens geen verstand van hebt, is het wijs daar niet al te stellig over te spreken. Het siert je als je je lerend opstelt. Wie weet steek je er nog wat van op. Je bent nooit te oud om te leren, naar het schijnt. Of geldt hier voor Derksen het Britse gezegde: You can’t teach an old dog new tricks?

Zeven jaar geleden had Derksen een wat andere mening over homoseksuelen, en vooral die in de voetbalsport. In een BNN-talkshow van Nicolette Kluijver adviseerde hij ze vooral níet uit de kast te komen. Het was een sport van papegaaien en rednecks, zei hij toen. Niet echt positief om zo over je grote geliefde balsport te spreken, maar goed, wat is het nou Johan, moeten ze karakter hebben en alle hoon die erbij gepaard gaat voor lief nemen en voor hun geaardheid uitkomen of moeten ze voor hun carrière kiezen in een heteronormatieve wereld?

Wat het verschil is tussen een grapje en een spreekkoor, belediging en kritiek, antwoord of bedreiging, dat is voor een grote groep mensen nog moeilijk te begrijpen. Een groep mensen die Veronica Inside bereikt. Zij zouden zo uitgedaagd kunnen worden om daar eens over na te denken. Maar dat is in het geheel niet het geval.

Sommige mensen trekken de geschiedenis met beide handen vooruit. Anderen leven in de schaduw ervan. Het is duidelijk waar Derksen staat. Met beide benen in het verleden.